удзе́ржыць

‘утрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзе́ржу удзе́ржым
2-я ас. удзе́ржыш удзе́ржыце
3-я ас. удзе́ржыць удзе́ржаць
Прошлы час
м. удзе́ржыў удзе́ржылі
ж. удзе́ржыла
н. удзе́ржыла
Дзеепрыслоўе
прош. час удзе́ржыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)