tréffen
1.
1) папада́ць, трапля́ць (у мэту, y цэль)
2) напатка́ць, зда́рыцца (пра няшчасце)
3) сустрака́ць, спатка́ць
4) датыка́цца (каго-н.), закрана́ць (каго-н.); адно́сіцца, ста́віцца (да каго-н., чаго-н.); ты́чыцца, даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)
5)
2.
3.
1) сустрака́цца
2) здара́цца, надара́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
так,
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7. Ужываецца ў рэпліцы-адказе з агульным значэннем неакрэсленасці.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шуга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Гарэць яркім полымем з успышкамі агню.
2. Выпраменьваць яркае святло, свяціцца яркім няроўным святлом; палымнець.
3. Хутка, з вялікай сілай узлятаць угору (пра полымя, дым, іскры і пад.).
4. Прыліваць да твару (пра кроў).
5. Моцна, парывіста дзьмуць; урывацца куды‑н. (пра вецер, туман, пару і пад.).
6. Калыхацца, хвалявацца, біць, шумець і пад. (пра мора, хвалі).
7.
8. Хутка, рэзка падымацца ўгору; узлятаць.
9.
10. Узмахваць (звычайна крыламі).
11. Развявацца, лунаць, рэяць, трапятаць.
12. Добра расці, хутка развівацца; буяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
out
1. па-за, зво́нку, знадво́рку (паказвае на знаходжанне па-за межамі);
2. з, вон, надво́р (паказвае на рух за якія
go/run/jump out вы́йсці/вы́бегчы/вы́скачыць;
3. (паказвае на матэрыял, з якога зроблены прадмет) з;
made out of glass зро́блены са шкла, шкляны́
4. (паказвае на адсутнасць чаго
out of breath зады́ханы, запы́ханы;
be out of work заста́цца без пра́цы, быць беспрацо́ўным;
5. з-за, з прычы́ны;
out of grief/joy з го́ра/ра́дасці
6. (паказвае на суадносіны часткі і цэлага) з;
5 students out of 12 пяць студэ́нтаў з двана́ццаці
7. : паказвае на з’яўленне, выхад чаго
8. : паказвае на заканчэнне, выключэнне ці знікненне чаго
♦
out of it
be out for
be out to do
Out with it! Ну, у чым справа?!;
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
другі́, ‑ая, ‑ое.
1.
2. Не такі, інакшы, непадобны да гэтага або ранейшага.
3. Не гэты, іншы.
4. Які замяняе першага, сапраўднага.
5.
6.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце;
1. Узяць каго‑, што‑н. з сабой, да сябе.
2. Узяць сабе; адабраць, захапіць.
3.
4.
5.
6.
7. Увабраць, засунуць (пра адзенне).
8.
9. Заняць многа або лішняе пры рабоце.
10. Вымазацца, выпацкацца граззю, пылам, мелам.
11.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбі́ць, разаб’ю, разаб’еш, разаб’е; разаб’ём, разаб’яце;
1. Ударам (ударамі) раскалоць, парушыць цэласць чаго‑н.
2. Пашкодзіць ударам якую‑н. частку цела, параніць.
3. Паздзяліць на часткі, на групы; размеркаваць.
4. Нанесці паражэнне; перамагчы.
5.
6. Папсаваць яздой, раз’ездзіць.
7. Растрэсці, разварушыць, раскінуць (сена, гной і пад.).
8. Распланаваўшы, пасадзіць што‑н., закласці.
9. Паставіць, раскінуць (палатку, лагер).
10. У друкарскай справе — аддзяліць прамежкамі, павялічыць разбег паміж чым‑н.
11.
12. Пазбавіць руху, зрабіць бяссільным (пра параліч і пад.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Рабіць свердлам адтуліны ў чым‑н.
2. Тачыць, прабіваць, рабіць адтуліны ў чым‑н. (пра расліны, жывёл і пад.).
3.
4.
5.
6.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спі́на, ‑ы,
1. Задняя (у жывёл — верхняя) частка тулава ад шыі да крыжа.
2. Тое, што і спінка (у 3 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапта́ць, тапчу, топчаш, топча;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)