умя́цца, умнецца; пр. умяўся, умялася; зак.
1. Стаць умятым, уціспутым у што‑н., куды‑н. Умялася трава ў зямлю пад коламі трактара.
2. Стаць шчыльным ад сціскання, прымінання. Мокры жвір умяўся пад ботамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Змартве́нне, змартве́ня ’гора’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zmartwienie ’непрыемнасць’ ад z‑martw‑ić ’стаць прычынай смутку’, уст. ’забіць’. Корань martw‑ гл. мёртвы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паднача́ліцца, -юся, -ішся, -іцца; зак.
Стаць падуладным, падпарадкавацца.
П. загаду.
П. ўладзе.
|| незак. паднача́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. паднача́ленне, -я, н. і паднача́льванне, -я, н.
Знаходзіцца ў падначаленні ў каго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падрумя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.
1. Падфарбаваць сабе твар румянамі.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць падрумяненым, падпячыся да светла-карычневага колеру.
Булкі падрумяніліся.
|| незак. падрумя́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазамака́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.
1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае.
Сена пазамакала.
2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае.
Бочкі пазамакалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пачасці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ці́цца; зак. (разм.).
Стаць больш частым (у 3 і 4 знач.).
Стукі малатка пачасціліся.
Пульс хворага пачасціўся.
|| незак. пачашча́цца, -а́ецца.
|| наз. пачашчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак.
1. Пасяліўшыся, паставіць будынкі.
З. на краі вёскі.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць забудаваным.
Участкі забудаваліся дачамі.
|| незак. забудо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
азмро́чыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца; зак.
Стаць змрочным, сумным, маркотным, цёмным, панурым (звычайна пра погляд, твар і пад. з-за якога-н. засмучэння).
Настрой азмрочыўся.
|| незак. азмро́чвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змя́кнуць, -ну, -неш, -не; змяк, -кла; -ні; зак.
1. Стаць мяккім, размякнуць.
Кардон на дажджы змяк.
2. Тое, што і размякнуць (у 2 знач.).
Як прыйшло да справы, ён зусім змяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раздво́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дво́іцца; зак.
1. Раздзяліцца надвае.
Сцежка раздвоілася.
2. перан. Страціць цэльнасць, унутранае адзінства, стаць супярэчлівым.
Думкі раздвоіліся.
|| незак. раздво́йвацца, -аецца.
|| наз. раздвае́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)