Verbum

стаць​^III разм. (пачаць) ánfangen* vi, begínnen vi

стаць​^I

1. (зрабіцца) wérden* vi (s);

стаць звыча́йным zur Gewóhnheit wérden;

стала хо́ладна es ist kalt gewórden;

стаць наста́ўнікам Léhrer wérden;

стаць ахвя́рай каго-н., чаго-н. j-m, éiner Sáche (D) zum Ópfer fállen*;

2. безас. кніжн. (каго-н, чаго-н з адмоўем) dahínschwinden* аддз. vi (s);

яго́ не стала er ist gestórben [verschíeden]

стаць​^II

1. (заняць месца) Platz néhmen*, sich stéllen, tréten* vi (s); stéigen* vi (s);

стацць на я́кар марск. ánkern vi, vor Ánker géhen*;

стацць на кале́ні níederkni¦en vi (s), sich hínkni¦en, auf die Knie fállen*;

стацць у чаргу́ sich ánstellen (па што-н. nach D);

стацць на крэ́сла auf den Stuhl stéigen*;

стацць на ўлік sich ánmelden;

стацць на чый-н. бок für j-n Partéi néhmen* [ergréifen*];

2. (спыніцца) stéhen bléiben*, ánhalten* vi (s);

ко́ні стацлі die Pférde híelten;

гадзі́ннік стацў die Uhr ist stéhen geblíeben;

◊

за мной спра́ва не стацне an mir soll es nicht líegen [féhlen];

зраўнава́цца ében wérden (стаць роўным); glatt wérden (стаць гладкім)

паста́ць гл. стаць

пацішэ́ць

1. (стаць цішэйшым) still wérden, verstúmmen vi (s);

2. (стаць слабейшым) sich legen, náchlassen* vi;

3. (стаць больш спакойным) sich berúhigen, rúhig(er) wérden