застарэ́ць, ‑эе;
1. Укараніцца, стаць непапраўным.
2. Стаць неадпаведным сучасным патрабаванням, нормам; устарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
застарэ́ць, ‑эе;
1. Укараніцца, стаць непапраўным.
2. Стаць неадпаведным сучасным патрабаванням, нормам; устарэць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)