say
гавары́ць; каза́ць
сло́ва
•
- say-so
- to say nothing of money
- that is to say
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
say
гавары́ць; каза́ць
сло́ва
•
- say-so
- to say nothing of money
- that is to say
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
twirl
ху́тка круці́цца
1) круці́ць, пакру́чваць
2) завіва́ць; закру́чваць (валасы́)
3.1) круце́ньне
2) ку́дзер -а
3) выкрута́сы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vent
I1) адту́ліна, адду́шына
2) вы́пуск, вы́хад -у
3)
выпушча́ць; выяўля́ць
разрэ́з -у
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
слу́хаць, -аю, -аеш, -ае;
1. каго-што. Накіроўваць слых на што
2. што. Публічна разглядаць (судовую справу;
3. каго-што. Вывучаць што
4. каго-што. Даследаваць шляхам выслухвання стан і работу якога
5. каго-што. Слухацца каго
6.
7. 1
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
замяша́цца 1, ‑аецца;
Ператварыцца ў вязкую масу ў выніку замешвання 2.
замяша́цца 2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Далучыцца да каго‑, чаго‑н.; загубіцца сярод мноства людзей, прадметаў.
2.
3. Збянтэжыцца, разгубіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арыгіна́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца арыгіналам (у 1 знач.); сапраўдны, першапачатковы.
2. Створаны самастойна; не запазычаны, не перакладны.
3. Непадобны да іншых, самабытны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́цькаўшчына, ‑ы,
1. Для кожнага чалавека краіна, дзе ён нарадзіўся, грамадзянінам якой ён з’яўляецца.
2. Родны куток, месца, дзе нарадзіўся і вырас хто‑н.
3. Набытак бацькі, спадчынная маёмасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налаўчы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́сці, ‑мяту, ‑мяцеш, ‑мяце; ‑мяцём, ‑мецяце;
1. Метучы ў розныя бакі, расчысціць.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расплаці́цца, ‑плачуся, ‑плацішся, ‑плаціцца;
1. Заплаціць грошы каму‑н. за што‑н., разлічыцца за паслугі.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)