statek, ~ku

stat|ek

м. судна; карабель;

~ek handlowy — гандлёвае судна;

~ek żeglugi przybrzeżnej — кабатажнае судна;

~ek kosmiczny — касмічны карабель;

wsiąść na ~ek — сесці на карабель; падняцца на борт;

płynąć ~kiem — плысці на караблі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

су́праць і супро́ць, прысл. і прыназ.

1. прысл. На процілеглым баку ад каго-, чаго-н., прама перад кім-, чым-н.

Па левым баку вуліцы знаходзіцца Дом кнігі, а с. — Палац спорту.

Сядзець с.

2. прысл. Наперакор, насуперак каму-, чаму-н.

Галасаваць с.

3. каго-чаго, прыназ. з Р. Указвае на прадмет або асобу, перад якімі на процілеглым баку хто-, што-н. знаходзіцца.

Музей стаіць с. школы.

Старыя сядзелі на лавачцы пад клёнам с. іх хаты.

Стаяць адзін с. аднаго.

4. чаго, прыназ. з Р. Насустрач руху чаго-н.

Ісці с. ветру.

Плысці с. цячэння.

5. каго-чаго, прыназ. з Р. Для барацьбы з кім-, чым-н.

Лякарства с. грыпу.

Сродак с. камароў і маскітаў.

6. чаго, прыназ. з Р. Ужыв. для ўказання на тэрмін, адрэзак часу, перад якім што-н. адбываецца ці павінна адбыцца.

С. ночы ехаць нельга.

7. каго-чаго, прыназ. з Р. Ужыв. для выражэння параўнальных адносін.

Рост прадукцыйнасці працы с. мінулага года.

8. у знач. вык. Не згодзен (разм.).

Ты згодзен? — Не, я с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fala

fal|a

ж.

1. хваля (і перан.);

duża (wysoka) fala — вялікая хваля; бурнае мора;

łamacz fala — хвалярэз;

dziewiąta ~a — дзевяты вал;

płynąć z ~ą — плысці па цячэнні; плысці за вадой;

~a oburzenia — хваля абурэння;

~a ludzi перан. людская хваля; натоўп;

~a włosów — хваля валасоў;

2. фіз. хваля;

~a dźwiękowa — гукавая хваля;

~a długa (średnia, krótka) — доўгая (сярэдняя, кароткая) хваля;

~e eteru — радыёхвалі;

na ~ach eteru — па радыё;

nowa ~a — новая хваля; новы напрамак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

schwímmen

* vi (s, h)

1) пла́ваць, плыць, плы́сці

es schwimmt mir vor den Áugen — у мяне́ ўсё зліва́ецца [плыве́] пе́рад вачы́ма [вача́мі]

◊ in Überfluss ~ — пла́ваць як сыр у ма́сле

2) разм. пла́ваць (дрэнна ведаць што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łódź

ж. лодка; шлюпка;

łódź podwodna — падводная лодка;

łódź ratunkowa — выратавальныя шлюпка;

łódź motorowa — маторная лодка; маторка;

łódź żaglowa — паруснік;

płynąć łodzią (w łodzi) — плысці лодкай (у лодцы);

wsiadać do łodzi (na ~) — сядаць у лодку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Плавун 1, плывун ’аер, Acorus calainus L.’ (Бейл.), ’мнаганожка, папараць звычайная, Polypodium vulgare’ (смал., Кіс.), рус. плавун, плаўн, чэш. plavim ’дзераза, Lycopodium clavatum’, серб.-харв. plavun ’тс’. Да плаваць, плысці (гл.). Матывацыя: гарызантальны корань раслін ці сцябло падобны да ’таго, што плыве’ — гл. плаву́н 4. Суфікс ‑ун утварае і інш. назвы раслін: паўзун, блішчу́н (Сцяцко, Афікс. наз., 69).

◎ Плаву́н 2 ’кошык для лоўлі рыбы’ (свісл., Сл. рэг. лекс.), ’падвалока — снарад для лоўлі рыбы ў адкрытай вадзе; пры гэтым патрэбна сама мала дзве асобы’ (Касп.: Нік. Очерки), рус. валан плаўн ’невялікі невад’, славац. plavačka ’трохсценная падвалока’. Да плаваць (гл.). Лексемы звязаны са значэннем ’лавіць рыбу, плывучы (плаваючы)’. Параўн. рус. астрах, плавная (сеть) у процілегласць ставит (сеть) ’пастаўленая нерухома’.

◎ Плаву́н 3 ’смецце, раслінныя рэшткі, напесеныя вадой на карэнне дрэў, на кусты, у заліў у час разводдзя’ (Нік. Очерки; Скарбы), ’цякучы пясок’ (ветк., Яшк.). Рус. плавун ’наносны, павыкіданы лес’, сіб. ’лес, што плавае ў рацэ’. Да плаваць (гл.). Суфікс -ун утварае словы са значэннем ’прадмет — вынік дзеяння’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stream​1 [stri:m] n.

1. рэ́чка; раўчу́к, руча́й, ручаёк;

a crossing stream перапра́ва;

pl. streams poet. во́ды (ракі)

2. пато́к, струме́нь;

a stream of traffic чарада́ машы́н;

a stream of cold air струме́нь хало́днага паве́тра;

a stream of light праме́нь святла́

3. плынь, цячэ́нне (ракі);

up/down stream уве́рх/уні́з па цячэ́нні;

swim with/against the stream плы́сці па цячэ́нні/су́праць цячэ́ння

4. напра́мак, цячэ́нне;

a stream of events плынь падзе́й;

in the main stream of the tradition у адпаве́днасці з гало́ўнай трады́цыяй

5. пато́к (на курсе); кла́сы, падабра́ныя паво́дле здо́льнасцей або́ схі́льнасцей ву́чняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праплы́сці і праплы́ць, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; пр. праплыў, ‑плыла, ‑плыло; заг. праплыві; зак.

1. Перамясціцца ўперад плывучы. Праплысці да сярэдзіны ракі. □ Усё разлічана ў .. [плыўцу], каб праплысці як мага далей. Паслядовіч. // што. Плывучы, пераадолець якую‑н. адлегласць. Праплысці пяцьсот метраў. □ Невядома, ці здолелі б хлопцы праплысці такую адлегласць у адзежы, у сцюдзёнай вадзе, каб гэта была рака ці возера. Маўр.

2. што і без дап. Плывучы, мінуць што‑н. Праплысці буёк.

3. Плаўна, павольна праляцець. Над узбярэжжам паволі праплыў у паветры дзяжурны дырыжабль. Лынькоў. // Разм. Плаўна прайсці, праехаць. Камбайн, як карабель, праплыў па ўзгорку, павярнуўся і пайшоў назад. Шамякін.

4. перан. Прайсці, пранесціся ў свядомасці, ідучы адно за другім (пра думкі, успаміны і пад.). І перад лордам усталі далёкія гады, адна за другой праплылі ў памяці незабыўныя падзеі. Лынькоў. «Учора недалёка адсюль партызаны вялі бой», — праплыла думка. Новікаў.

5. перан. Мінуць, прайсці (пра час). І так дні за днямі жыццё праплыло. Танк.

6. перан. Пранесціся, распаўсюдзіцца. Крылом баявым партызанская слава Над краем радзімым маім праплыла. Астрэйка.

7. Плысці некаторы час. Праплысці паўгадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скользи́ть несов.

1. (по скользкой поверхности) слі́згаць, слі́згацца, слізгаце́ць; ко́ўзацца;

поло́зья скользя́т по сне́гу палазы́ слізго́чуць па сне́зе;

колёса велосипе́да скользя́т ко́лы веласіпе́да слі́згаюцца (ко́ўзаюцца);

2. (по воде, воздуху) слізгаце́ць, плы́сці, плыць;

по воде́ скользи́т ло́дка па вадзе́ слізго́ча (плыве́) ло́дка;

3. ав. хілі́цца;

скользи́ть на крыло́ хілі́цца на крыло́;

◊

скользи́ть по пове́рхности ирон. ко́ўзацца па паве́рхні, схва́тваць вяршкі́, браць паве́рсе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уні́з прысл nach únten; hinúnter, hináb (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herúnter, heráb (у напрамку да таго, хто гаворыць);

спуска́цца уні́з hinúntersteigen* vi (s), hinúntergehen* vi (s);

уні́з па схо́дах treppáb;

плы́сці уні́з па цячэ́нні flussáb(wärts) stromáb(wärts) schwímmen* (пра плыўца); mit dem Strom schwímmen* (пра бярвенні, плыўца і г. д.); flussáb(wärts) [stromáb(wärts)] fahren* (пра судна ці чалавека на судне);

уні́з па Дняпры́ den Dnepr ábwärts;

зве́рху уні́з von óben nach únten; von óben heráb

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)