Які не пакідае надзеі, не дазваляе разлічваць на добры канец або паляпшэнне чаго‑н. Людзям ўласціва змагацца і перамагаць нават там, дзе справа здаецца безнадзейнай.Місько.І паўстаюць з руінаў безнадзейных Кварталы новых гмахаў-камяніц.Танк.// Які страціў сілы і здольнасці перамяніцца; прапашчы. Пісьменнік ніколі не закрэслівае чалавека як істоту цалкам адмоўную, безнадзейную, знаходзячы і ў характарах намаляваных ім адмоўных герояў штосьці добрае, чалавечае.Навуменка.// Які вырашае адсутнасць надзеі. Шафёр пабег, пазвоньваючы бляшанкай, і ўсе тыя байцы, што сядзелі на бартах, праводзілі яго сумнымі безнадзейнымі позіркамі.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
surmount
[sərˈmaʊnt]
v.i.
1) перамага́ць, пераадо́льваць
He surmounted many dificulties — Ён перамо́г шмат ця́жкасьцяў
2) вы́сіцца, узвыша́цца (над навако́льлем)
3) перахо́дзіць
to surmount a hill — перайсьці́ ўзго́рак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
drub
[drʌb]
v.t.
1) дуба́сіць, мо́цна біць, лупцава́ць
2) перамага́ць зь вялі́кай перава́гай
3) даўбі́ць, убіва́ць
to drub an idea into his head — убі́ць ідэ́ю яму́ ў галаву́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Век ’жыццё, вечнасць, час і да т. п.’ Ст.-рус.вѣкъ ’тс’, рус.век, укр.вік, польск.wiek, чэш.věk, ст.-слав.вѣкъ, балг.век, серб.ве̑к і г. д. Прасл.*věkъ ’век, жыццё, вечнасць і г. д.’ (з даўняга *voi̯kos, а гэта аблаутная форма да і.-е.*u̯ei̯k‑ ’сіла, выяўляць сілу’, літ.viẽkas ’сіла, жывучасць, жыццё’, veĩkti ’штосьці рабіць, працаваць’, véikus ’хуткі’, vỹkis ’жыццё, жывасць’, vikrùs ’бадзёры’, лац.vincere ’перамагаць’, ст.-ісл.veig ’сіла, моцнасць’, vīg ’барацьба’, гоц.weihan, ст.-в.-ням.wīgan ’змагацца’. Сюды прасл.*věčьnъ ’вечны’ (ст.-рус.вѣчьныи, бел.ве́чны, рус.ве́чный, укр.ві́чний, польск.wieczny, чэш.věčný, ст.-слав.вѣчьнъ, балг.ве́чен, серб.ве̏чан і г. д.). Гл. Фасмер, 1, 286.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
síegen
vi (überA) перамага́ць (каго-н.), атрыма́ць перамо́гу (над кім-н.)
mit 2:1 ~ — спарт. перамагчы́ з лі́кам 2:1
über álle Híndernisse ~ — пераадо́лець усе́ перашко́ды
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
contend
[kənˈtend]
v.
1) змага́цца, перамага́ць
the refugees had to contend with sickness and lack of food — уцекачы́ му́сілі змага́цца з хваро́бамі і няста́чай харчо́ў
2) спаду́жнічаць, спабо́рнічаць
3) спрача́цца
4) аспрэ́чваць, сьцьвярджа́ць; заяўля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hurdle
[ˈhɜ:rdəl]1.
n.
1) перано́сная за́гарадзь, бар’е́р -а m.
2) перашко́да f., ця́жкасьці pl. only
2.
v.t.
1) пераско́кваць праз бар’е́р
2) перамага́ць(ця́жкасьці)
3) абгараджа́ць пло́там або́ бар’е́рам
3.
v.i.
пераско́кваць
•
- hurdles
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
2. Даказаць магчымасць чаго‑н. [Лабановіч:] — Калі за прыродаю пайсці, то можна апраўдаць рознае глупства, асабліва, калі пры гэтым пачнеш яшчэ патураць сабе.Колас.// Паслужыць асновай для апраўдання чаго‑н. Памог выпадак, які паклаў канец ваганням Веры Антонаўны і крыху апраўдаў яе ў вачах Васіля Пятровіча.Карпаў.
3. Праявіць сябе вартым чаго‑н. Умей адважна, друг, змагацца І ворагаў перамагаць, Каб добры гонар сына працы Жыццём і смерцю апраўдаць.Глебка.
4. Кампенсаваць, акупіць. [Осіпава:] — Больш, хоць забі, не дам. А то і ягад сваіх не апраўдаю.Пятніцкі.
5. Афіцыйна пасведчыць дакументамі зробленым выдаткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)