surmount

[sərˈmaʊnt]

v.i.

1) перамага́ць, пераадо́льваць

He surmounted many dificulties — Ён перамо́г шмат ця́жкасьцяў

2) вы́сіцца, узвыша́цца (над навако́льлем)

3) перахо́дзіць

to surmount a hill — перайсьці́ ўзго́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)