drub

[drʌb]

v.t.

1) дуба́сіць, мо́цна біць, лупцава́ць

2) перамага́ць зь вялі́кай перава́гай

3) даўбі́ць, убіва́ць

to drub an idea into his head — убі́ць ідэ́ю яму́ ў галаву́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)