Sitenhieb

m -(e)s, -e

1) бакавы́ ўдар, уда́р у бо́к

2) намёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fnken

m -s, -

1) і́скра

2) про́бліск, намёк

~ sprühen (lssen*) — іскры́цца, сы́паць і́скры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Наўве́це ’на прыкмеце; на чарзе да выканання; у думках, на ўвазе’ (Нас., Гарэц.), наўвеці (Бяльк.), наўвете (Растарг.). Да прасл. *veib, якое захавалася ў дэрыватах ветлы, вывет ’выключэнне’, савет, рус. ответ, паветканамёк, напамінак’ і інш., на думку ^Мельнічука (Восточносл. и общ. яз., 109), вытворнага ад *uetiti ’гаварыць’, для якога было характэрным першапачатковае значэнне ’адзначыць галінкай, памячаць’ (прасл. vetь ’галінка’); тады *на ў‑веце, як на ў‑вазе (гл. уви‑ га). Параўн. наўмёце (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́свенный в разн. знач. уско́сны;

ко́свенные падежи́ грам. уско́сныя скло́ны;

ко́свенная речь грам. уско́сная мо́ва;

ко́свенное дополне́ние грам. уско́снае дапаўне́нне;

ко́свенный вопро́с грам. уско́снае пыта́нне;

ко́свенные нало́ги фин. уско́сныя пада́ткі;

ко́свенные ули́ки уско́сныя до́казы;

ко́свенный луч физ. уско́сны праме́нь;

ко́свенным путём уско́сным шля́хам;

ко́свенный намёк уско́сны намёк;

ко́свенные удобре́ния с.-х. уско́сныя ўгнае́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ndeutung

f -, -en

1) намёк, абазначэ́нне

in ~en rden — гавары́ць намёкамі

2) прыкме́та, знак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́лкасць ж

1. Sptzigkeit f -, Stchelichkeit f -;

2. (з’едлівая заўвага) Sticheli f -, -en; nzüglichkeit f -, -en (абразлівы намёк);

гавары́ць ко́лкасці адзі́н аднаму́ einnder Bsheiten sgen, einnder stcheln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wink

m -(e)s, -e

1) знак (вачыма, рукой), ківо́к

2) намёк

3) указа́нне, пара́да

ein ~ von ben — разм. указа́нне зве́рху

inen ~ gben* — даць указа́нне, пара́іць

◊ ein ~ mit dem Zunpfahl — празры́сты намёк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

алю́зія

(лац. allusio = жарт, намёк)

стылістычны прыём, калі падзея, якая апісваецца або адбываецца, суадносіцца намёкам з вядомым гістарычным, міфалагічным, літаратурным фактам, напр. цяжкія да знясілення, але марныя намаганні каго-н. характарызуюцца выразам «Сізіфава праца».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Tipp

m -s, -s

1) намёк, указа́нне

2) прагно́з, прадказа́нне

3) ста́ўка (у таталізатары і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

półsłówko

półsłówk|o

н.

1. паўслова;

2. недагаворанасць; недамоўка; намёк;

dać do zrozumienia ~ami — даць зразумець намёкамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)