намё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
намё́к |
намё́кі |
| Р. |
намё́ку |
намё́каў |
| Д. |
намё́ку |
намё́кам |
| В. |
намё́к |
намё́кі |
| Т. |
намё́кам |
намё́камі |
| М. |
намё́ку |
намё́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
намёк, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Слова або жэст, у якіх адкрыта не выказваецца думка, але мяркуецца, што пра яе здагадаюцца.
Гаварыць з намёкам.
Зразумець н.
2. перан. Слабая прымета чаго-н.
Не было ніякага намёку на дождж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намёк, -ку м. намёк;
то́нкі н. — то́нкий намёк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намёк, ‑у, м.
1. Слова, выраз, у якіх адкрыта не выказваецца думка таго, хто гаворыць, але яе можна зразумець. Празрысты намёк. Далікатны намёк. □ [Пісьмо] было напісана ў жартлівым тоне, з няяснымі сказамі і намёкамі. Ужыты былі такія словы, сэнс якіх быў вядомы Садовічу і блізкім сябрам. Колас. — Не задавайце мне недарэчных пытанняў, якіх я не разумею. Гаварыце, што вам трэба, толькі без загадак і намёкаў, — суха адказала Вера. Машара. // Аб дзеяннях, учынках, якія намякаюць на што‑н. Дастаткова было .. выразу твару, вачэй і яшчэ якога-небудзь намёку на тое, што паэт [М. Багдановіч] паказаны ў час творчай працы. Ліс. // Ускоснае ўказанне на што‑н. У кенігсбергскіх актах няма нават і намёку на тое, што паездка Скарыны ў Прусію была звязана з выдавецкай справай. Алексютовіч.
2. перан. Слабае падабенства чаго‑н. Пракоп прыглядаецца, пазнае. .. Лісіная шапка, кароткая на аўчынах бравэрка, суконныя нагавіцы з некаторым намёкам на галіфэ. Гэта Ігнат Чыкілевіч. Колас. // Слабая прымета чаго‑н. Нідзе не было аніякага, хоць бы маленечкага намёку на дождж. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экиво́к эківо́к, -ку м.; (намёк) намёк, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
двухсэ́нсавы двусмы́сленный;
~вая фра́за — двусмы́сленная фра́за;
д. намёк — двусмы́сленный намёк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прозра́чный прям., перен. празры́сты;
прозра́чное стекло́ празры́стае шкло;
прозра́чный намёк празры́сты намёк.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
празры́сты, -ая, -ае.
1. Які прасвечваецца, прапускае праз сябе святло.
Празрыстая вадкасць.
Празрыстая тканіна (вельмі тонкая).
2. перан. Яўны, які лёгка зразумець.
П. намёк.
Празрыста (прысл.) падказаць.
|| наз. празры́стасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недвухсэ́нсавы, ‑ая, ‑ае.
Які не дапускае дваякага разумення, тлумачэння. Недвухсэнсавы намёк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)