бю́ргер, ‑а, м.

1. Уст. Гарадскі жыхар; гараджанін (у Германіі і некаторых іншых краінах).

2. перан. Абывацель, мешчанін.

[Ням. Bürger.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́гарадны, -ая, -ае.

1. гл. прыгарад.

2. Які знаходзіцца, размешчаны ў прыгарадзе, у наваколлі горада.

П. жыхар.

П. завод.

3. Пра транспарт: не далёкі, які абслугоўвае блізкія ад горада раёны.

П. аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

occupant [ˈɒkjəpənt] n. fml жыле́ц, жыха́р; аранда́тар; жылі́ца, жыха́рка; аранда́тарка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bushman [ˈbʊʃmən] n. (pl. -men) бушме́н, жыха́р Аўстра́ліі або́ А́фрыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Afro-Asian​1 [ˌæfrəʊˈeɪʃn] n. жыха́р адно́й з краі́н Афра́зіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засцянко́вец, ‑коўца, м.

Гіст. Жыхар засценка ​2. Мазавецкі стаяў у натоўпе навакольных засцянкоўцаў ля касцёла і чакаў канца імшы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Жыхар калоніі (у 2, 3 знач.). Некалі ў Маскве жыў нашчадак даўніх немцаў-каланістаў. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясу́н, лесуна, м.

У славянскай міфалогіі — жыхар лесу, лясны дух. Міжвольна прыгадаліся страшныя казкі пра чарцей, лесуноў і ведзьмаў... Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cliff dweller

1) жыха́р пячо́ры

2) жыха́р шматпавярхо́вага до́му

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бава́рац (жыхар Баварыі) м Ва́yer m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)