reliance

[rɪˈlaɪəns]

n.

1) даве́р -у m.

2) спадзява́ньне n.

I put great reliance on you — Я мо́цна спадзяю́ся на цябе́

3) надзе́я, апо́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стра́ціць, стра́чу, стра́ціш, стра́ціць; стра́чаны; зак.

1. каго-што. Застацца без каго-, чаго-н.; панесці страты.

С. сябра.

С. працу.

У вайне Беларусь страціла кожнага трэцяга.

2. што. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

С. цэлы месяц.

С. многа грошай без патрэбы.

3. што. Не захаваць, не зберагчы што-н.

С. сілы і здароўе.

4. што. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

С. надзею.

С. давер.

С. сувязь з аднакласнікамі.

5. што. Збіцца з дарогі, згубіць след.

С. сцежку.

◊

Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

Страціць розум — здурнець.

|| незак. стра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ДАБРАЧЫ́ННАСЦЬ.

1) Аказанне матэрыяльнай дапамогі маламаёмным, сацыяльна неабароненым прыватнымі асобамі ці арганізацыямі. Можа быць накіравана на падтрымку, развіццё і заахвочванне грамадска значных формаў дзейнасці (напр., ахову навакольнага асяроддзя, помнікаў культуры і інш.).

2) Паняцце маралі, якое вызначае ўстойлівыя станоўчыя якасці, асобы, адобраныя грамадскай думкай і нарматыўнай этыкай, напр., бескарыслівасць, разважлівасць, велікадушнасць, давер, сяброўства, любоў, патрыятызм, сумленне, справядлівасць і інш. Кожнай станоўчай маральнай катэгорыі тэарэт. этыка проціпастаўляе адмоўныя якасці ці заганы. Дабрачыннасць як грамадска значная норма арганізоўвае і накіроўвае дзейнасць людзей, упарадкоўвае грамадскае жыццё; падкрэслівае ролю асобы як актыўнага носьбіта пэўнай маральнасці.

В.М.Пешкаў.

т. 5, с. 559

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Vertráuen

n -s даве́р (auf, in A, zu D – да каго-н., да чаго-н.)

im ~ — па сакрэ́це, канфідэнцы́йна

im ~ geságt — памі́ж на́мі ка́жучы

j-m, éiner Sáche (D) ~ schénken; zu etw. (D) ~ háben [hégen] — адчува́ць [мець] даве́р да каго́-н., чаго́-н.

zu j-m ~ fássen — прася́кнуцца даве́рам да каго́-н.

er erwéckt ~ — ён выкліка́е даве́р да сябе́

sein ~ in j-n, in etw. (A) sétzen — усклада́ць надзе́ю на каго́-н., што-н.

sich in j-s ~ schléichen* [stéhlen*] — укра́сціся [уце́рціся] у даве́р да каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даве́рыць, давяра́ць

1. (аказаць давер) ánvertrauen vt;

даве́рыць каму-н атрыма́ць што-н. j-n zur Inempfángnahme bevóllmächtigen;

2. (перадаць пад чыю-н адказнасць) beáuftragen vt, bevóllmächtigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zaufanie

zaufani|e

н. давер;

godny ~a — варты даверу;

powiedzieć w ~u — сказаць па сакрэце;

mąż ~a — давераная асоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

втере́ться

1. (впитаться при натирании) уце́рціся;

2. (пробраться, протиснуться) разг. уле́зці, убі́цца уці́снуцца;

3. перен. (проникнуть хитростью в какую-нибудь среду) разг. уце́рціся, убі́цца;

◊

втере́ться в дове́рие убі́цца ў ла́ску, уце́рціся ў даве́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

confidence

[ˈkɑ:nfɪdəns]

n.

1) ве́ра, упэ́ўненасьць f.; даве́р -у m.

with full confidence in victory — з по́ўнай ве́рай у перамо́гу

2) самапэ́ўнасьць f

3) адва́га f.; зухва́льства n.

•

- take into one’s confidence

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

З’ЕЗД БЕЛАРУ́СКІХ ДЭЛЕГА́ТАЎ ВІ́ЛЕНШЧЫНЫ І ГРО́ДЗЕНШЧЫНЫ.

Адбыўся 9—10.6.1919 у Вільні. Скліканы па ініцыятыве паланафільскай групы бел. паліт. дзеячаў на чале з Б.А.Тарашкевічам. Прысутнічала 125 дэлегатаў, большасць з іх члены Бел. партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў. Асн. даклады: аб кааперацыі (К.С.Дуж-Душэўскі), аб стане і неадкладных задачах бел. асветы (М.С.Кахановіч), аб выдавецкай дзейнасці (Я.Станкевіч). З’езд пацвердзіў вернасць ідэалам незалежнай і непадзельнай Беларусі, выказаў поўны давер ураду БНР, прызнаў пажаданым дзярж. саюз з Літвой. У прынятай дэкларацыі асудзіў акупацыю Беларусі Польшчай, заклікаў да стварэння працоўных валасных, пав. і губ. рад. Прыняў рэзалюцыі аб стварэнні бел. войска, аб арганізацыі настаўніцкіх курсаў у Вільні і Гродне, абмеркаваў пытанні пра беларусізацыю царквы і касцёла на Беларусі, пра дапамогу пацярпелым ад вайны. Выбраў Цэнтральную беларускую раду Віленшчыны і Гродзеншчыны, прыняў пастанову пра скліканне Рады БНР.

А.С.Ліс.

т. 7, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вкра́сться сов., в разн. знач. укра́сціся;

в текст вкра́лась оши́бка у тэкст укра́лася памы́лка;

партиза́ны бесшу́мно вкра́лись во двор партыза́ны бясшу́мна ўкра́ліся ў двор;

вкра́лся в ду́шу страх укра́ўся ў душу́ страх;

◊

вкра́сться в дове́рие уце́рціся ў даве́р’е (даве́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)