ко́нкурс м.

1. Wéttbewerb m -(e)s, -e, Wéttstreit m -(e)s, -e; Préisausschreiben n -s, (латарэя);

абвясці́ць ко́нкурс на паса́ду éine Stélle áusschreiben*;

абвясці́ць ко́нкурс на ле́пшыя тво́ры жы́вапісу éinen Wéttbewerb für die bésten Gemälde [Bílder] áusschreiben*;

фільм дэманстрава́ўся на ко́нкурсе [па-за ко́нкурсам] der Film lief im [áußer] Wéttbewerb;

ко́нкурс на ле́пшага апавяда́льніка Erzählerwettstreit m;

2. камерц. Konkúrs m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

огласи́ть сов.

1. (оповестить) апавясці́ць, абвясці́ць; (объявить) аб’яві́ць; (прочесть вслух) прачыта́ць уго́лас;

2. (разгласить) уст. вы́даць, распаўсю́дзіць;

3. (наполнить звуками) напо́ўніць (гу́камі, кры́кам); см. оглаша́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

objawić

зак.

1. аб’явіць, абвясціць;

2. выявіць, праявіць;

3. разгаласіць, адкрыць (тайну і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Стыка́цца ‘зачыняцца’, ‘сутыкацца’ (Нас.), ‘бываць, знаходзіцца’ (Сцяшк.; навагр., З нар. сл.; ТС; віл., Жыв. сл.; Юрч., Варл.; бялын.; Янк. 3.), звычайна ў спалучэннях з не: не стыкацца дома (у хаце) ‘затрымлівацца, пабыць; вандраваць, бадзяцца, блукаць’, ‘паказвацца, мала бываць’ (Барад., Ян.): дома не стыкаецца (Нар. Гом.), ‘межаваць, судакранацца’ (Ласт., ТС), ‘злучацца’ (Варл.). Гл. тыкаць. Значэнне ‘зачыняцца’ Мяркулава (Этимология–1979, 12) тлумачыць у сувязі з дзеясловам ткаць, параўн. заткала ‘затычка’ (Нас.), рус. пск., цвяр. заткать ‘заткнуць, схаваць’, заткаться ‘знікнуць’; значэнне ‘быць, знаходзіцца’ узнікла, магчыма, у выніку эліпсіса слова-злучэння стыкацца з кім‑небудзь ‘сустракацца’. Да значэння ‘з’яўляцца, паказвацца’ параўн. ст.-слав. сътъкати, стъкати ‘абвясціць, паведаміць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zadeklarować

зак. аб’явіць; абвясціць; заявіць;

zadeklarować swój udział w czym — заявіць пра свой удзел у чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́кінуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак.

1. каго-што. Кідаючы, выдаліць, пазбавіцца ад чаго-н. непатрэбнага, лішняга.

В. ілюстрацыю.

В. грошы на вецер (перан.). В. прагульшчыка з завода (перан.).

2. перан., што. Абвясціць, аб’явіць (разм.).

В. лозунг.

3. перан., што. Пусціць, накіраваць.

В. тавар на рынак (пусціць у продаж; разм.).

4. што. Падняць, вывесіць.

В. сцяг.

5. што. У спартыўных практыкаваннях: выставіць, высунуць рэзкім рухам.

В. руку ўперад.

6. што. Учыніць, устроіць (разм.).

В. жарт. В. штуку.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́кід, -у, М -дзе, м. (да 5 знач.).

|| прым. выкідны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

głodówka

głodówk|a

ж.

1. галадоўка (у знак пратэсту);

ogłosić ~ę — абвясціць галадоўку;

2. галаданне (метад лячэння)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абвяшча́ць несов.

1. объявля́ть; провозглаша́ть; возвеща́ть;

2. (наперёд) предвозвеща́ть;

3. (каму) оповеща́ть (кого);

4. объявля́ть, оглаша́ть; (приговор — ещё) произноси́ть;

5. (признавать кем-л.) объявля́ть; провозглаша́ть;

1-5 см. абвясці́ць;

◊ а. ана́фему — (каму) предава́ть ана́феме (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАЛЬЧЫ́НА

(Dolcino; ? — 1.6.1307),

кіраўнік антыфеад. і антыцарк. паўстання ў паўн.-зах. Італіі ў 1304—07. Манах. Вучань і паслядоўнік Г.Сегарэлі, развіваў ідэі секты апастолікаў. У 1304 на чале вял. атрада сваіх узбр. прыхільнікаў (пераважна сялян) з’явіўся ў перадгор’ях П’емонта і авалодаў далінай р. Сезія, дзе меркаваў стварыць вольную сял. абшчыну. Рост шэрагаў паўстанцаў і разгром імі некалькіх карных атрадаў прымусілі рым. папу Клімента V летам 1305 абвясціць супраць іх крыжовы паход. Паступова паўстанцы адцеснены ў горы і блакіраваны сіламі крыжаносцаў. У выніку ген. бітвы 23.3.1307 каля в. Ставела паўстанцы разгромлены, Д. трапіў у палон і быў спалены на кастры.

Літ.:

Сушкевич Л.П. Восстание под руководством Дольчино // И живы памятью столетий: Очерки о вождях нар. движений в средневековой Европе. Мн., 1987.

т. 6, с. 23

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zapowiedzieć

зак.

1. co абвясціць што (пра што, аб чым); папярэдзіць; загадзя паведаміць; прадказаць;

2. забараніць;

surowo zapowiedzieć — строга забараніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)