сквярці́ся, ‑руся, ‑рэшся, ‑рэцца; незак.

Разм.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Верашчаць, трашчаць, сквірчэць. Ён [агонь] адразу хапаецца за бяросту, падкладзеную пад сухія дровы — аблетак, яна скручваецца і сквярэцца, нібы на патэльні смажыцца сала. Сабаленка.

2. Нудна плакаць; вішчаць, пішчаць. Дзіця сквярэцца ў калысцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярце́ць, увярчу, уверціш, уверціць; зак., каго-што.

Завярцець, ухутаць у што‑н., закрыўшы з усіх бакоў; угарнуць, укруціць. Увярцець рэчы ў паперу. Увярцець дзіця ў хустку. □ Малы не адрываючыся глядзіць па полымя. Яго сястрычка сіліцца ўвярцець босыя ногі, наступае імі на крыссе жакеткі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шапяля́вы, ‑ая, ‑ае.

Які вымаўляе мяккія с, з з шыпячым адценнем. Шапялявае дзіця. □ Прыбіўся нейкі матчын сваяк з Хвоенкі, барадаты, шапялявы. Мележ. // Няправільны, скажоны ў вымаўленні мяккіх с, з. Шапялявае вымаўленне. □ Бабка Кацярына спыніла працу і, разглядаючы .. [піянераў] з-пад далоні, адказала ціхім шапялявым голасам. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца шэсць месяцаў. Шасцімесячныя курсы. // Разлічаны на шэсць месяцаў. Жанчына ішла, горда ўскінуўшы галаву, валасы ў яе былі ў дробных кудзерках — шасцімесячная завіўка. Арабей.

2. Узростам у шэсць месяцаў. Шасцімесячнае дзіця.

3. Які належыць за шэсць месяцаў. Шасцімесячны аклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзіклі́вы

1. (застенчивый) ди́кий;

~вае дзіця́ — ди́кий ребёнок;

2. (угрюмый, избегающий общения) необщи́тельный, нелюди́мый;

дз. чалаве́к — нелюди́мый челове́к, нелюди́м;

3. (о животном) дича́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

affectionate

[əˈfekʃənət]

adj.

ласка́вы, пяшчо́тны, чульлі́вы, чу́лы; прыхі́льны, лю́басны

an affectionate child — ла́скавае, пяшчо́тнае дзіця́

an affectionate farewell — чу́лае разьвіта́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

anemic

[əˈni:mik]

adj.

1) малакро́ўны, анэмі́чны

an anemic child — малакро́ўнае дзіця́

2) Figur. слабы́, падупа́лы

an anemic economy — падупа́лая экано́міка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

укрыва́ть несов.

1. (покрывать) укрыва́ць, накрыва́ць;

укрыва́ть ребёнка одея́лом укрыва́ць (накрыва́ць) дзіця́ ко́ўдрай;

2. (прятать, защищать) хава́ць; прыкрыва́ць; укрыва́ць;

укрыва́ть ра́неных партиза́н хава́ць пара́неных партыза́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уня́ться

1. уціхамі́рыцца, суня́цца;

ребёнок уня́лся и засну́л дзіця́ ўціхамі́рылася (суняло́ся) і засну́ла;

2. суня́цца;

боль уняла́сь боль суня́ўся;

3. суці́шыцца;

волне́ние уняло́сь хвалява́нне суці́шылася.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́насіць

1. hináustragen* vt (наверх, вонкі); fórttragen* vt (вынесці);

2. (дзіця) áustragen* vt;

3. перан (bis zur Réife) áustragen*;

вы́насіць прае́кт éinen Entwúrf dúrchdenken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)