ма́ра, ‑ы,
1. Тое, што створана ўяўленнем, фантазіяй; дзейнасць ўяўлення, фантазіі.
2. Жаданне, імкненне.
3. Аб чым‑н. нерэальным, неіснуючым, што не адбылося.
4.
мара́, ‑ы́,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўнікмех 1, меха;
1.
2.
•••
мех 2, меха;
1. Прыстасаванне для нагнятання паветра (ужываецца ў кавальскай, шкляной вытворчасці, а таксама для прывядзення ў дзеянне некаторых музычных інструментаў).
2. У фатаграфіі — святлонепранікальная частка фатаграфічнай камеры, падобная на гармонік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тара́н 1, ‑а,
Прамысловая рыба сямейства карпавых, разнавіднасць плоткі (у ежу ідзе галоўным чынам у салёным і вяленым выглядзе).
тара́н 2, ‑а,
1. Старажытная прылада, якой разбівалі крапасныя сцены і якая мела выгляд бервяна з металічным наканечнікам, прымацаваным ланцугамі на перасовачнай вежы.
2. Прамы ўдар, які робіць прабоіну.
3. Нанясенне ўдару носам карабля. вінтом самалёта, пярэдняй часткай танка па варожай машыне ў час бою.
4. Прарыў фронту і глыбокае ўкліненне ў размяшчэнне войск праціўніка, а таксама ўдарная група, якая выконвае гэты прарыў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́блык, ‑а;
Сакавіты плод яблыні, звычайна акруглай формы.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
той, таго́,
1. Паказвае на асобу ці
2. Паказвае на
3. Паказвае на які‑н.
4.
5. Паказвае на вядомую ўжо асобу ці
6. Іменна ён, не іншы, гэты ж самы (звычайна ў спалучэннях «той жа», «той самы», «той жа самы»).
7. Уваходзіць у састаў: а) складаных злучнікаў: «дзякуючы таму што», «з прычыны таго што», «да таго што», «да тых пор пакуль», «за тое што», «у той час як», «нягледзячы на тое што», «пасля таго калі» і інш.; б) словазлучэнняў, звычайна пабочнага характару, якія звязваюць розныя часткі выказвання: «апрача таго», «акрамя таго», «разам з тым», «між тым» і інш.
8. то́е,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ба́бкі 1 (мн.) ’расліна Acorus calamus L., аер’ (
Ба́бкі 2 (мн.) ’расліна Trifolium repens L., канюшына паўзучая’ (
Ба́бкі 3 ’расліна Oxalis acetosella L., кісліца звычайная’ (
Бабкі 4 ’частка самапрадкі — стойкі, паміж якімі кола’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́- прыстаўка для абазначэння розных прасторавых, часавых і іншых адносінаў. Надае значэнні: назоўнікам — ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Труба́ 1 ‘доўгі, пусты ў сярэдзіне,
Труба́ 2 ‘хвост лісы (паляўнічы жаргон)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
thing
1. рэч,
bathing things рэ́чы для купа́ння;
tea things ча́йны по́суд;
2. факт, ідэ́я;
a silly thing глу́пства
3. спра́ва, учы́нак;
a difficult thing to do ця́жкая спра́ва
4. істо́та, стварэ́нне;
a living thing жыва́я істо́та;
all things considered з улі́кам усяго́;
as things stand як скла́дваюцца абста́віны
♦
it’s a good thing (that) до́бра, што…;
do one’s own thing
for one thing… па-пе́ршае…;
How are things? Як маецеся?;
the thing is… спра́ва, прабле́ма ў тым…;
my dear old thing
poor thing! небара́ка!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зако́н, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Абавязковае для ўсіх правіла, устаноўленае вышэйшым органам дзяржаўнай улады, якое мае найвышэйшую юрыдычную сілу.
2. ‑у. Наказ, загад, які з’яўляецца неаспрэчным, абавязковым для каго‑н.
3. ‑у. Агульнапрынятае правіла грамадскіх паводзін; звычай.
4.
5. ‑у. Пастаянная, аб’ектыўна існуючая сувязь паміж з’явамі, якая выцякае з прыроды саміх рэчаў; заканамернасць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)