пагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Тое, што і погляд. Пагляд бацькі паступова мякчэў. Кулакоўскі. У .. [Кораня] прыемны адкрыты твар, шчыры пагляд, лагодны голас. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагража́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пагражаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Тое, што і пагражальны.

3. Дзеепрысл. незак. ад пагражаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзешаве́ць, ‑ее; зак.

Разм. Панізіцца ў цане, стаць дзешавейшым, больш танным. Прадукты падзешавелі. □ [Вера:] — Я жанчына, і мяне больш цікавіць тое, ці падзешавела малако. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпе́чча, ‑а, н.

Тое, што і падпечак. Хіма нарэзала сала на патэльню, паставіла яго на трыножніку перад чалеснікамі, дастала з падпечча сухіх трэсак. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрэ́шнік, ‑а, м.

Тое, што і падстрэшша. То раптам лезла [зіма] за падстрэшнік Або узбіралася на дах, А потым гушкалася смешна На электрычных правадах. Дукса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падубяне́ць, ‑ее, ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

Разм.

1. Стаць цвёрдым, жорсткім ад холаду — пра ўсё, многае.

2. Тое, што і падубець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакро́й, ‑ю, м.

Тое, што і крой (у 2 знач.). Вуліцу запоўнілі сотні ваенных у самай разнастайнай форме — шынялях і мундзірах рознага пакрою. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палу́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Тое, што і паўтаратонка. Наладаваныя трохтонкі, палутаркі.. спаўзаюць з узгорка на кволы мост. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́мятацца, ‑аецца і памята́цца, а́ецца; незак.

Тое, што і помніцца. Памятаецца, у незабыўны дзень урачыстага адкрыцця першай чаргі .. [электрастанцыі] Яўген Валько.. прымаў віншаванні сяброў. Дадзіёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Тое, што і пападразаць. — І вы б, дзяўкі, гэтак валасы пападрэзвалі. Маладым жа хораша, — раіць Надзея. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)