Verbum

мша́ра Махавое балота; балоцістае месца, якое зарасло мохам, купінамі (Слаўг.). Тое ж мша́рынне, мша́рышча (Нас., Слаўг.).

падале́ссе Месца каля балота (алёсу), нізкага лугу (Гом., Слаўг.). Тое ж падале́ссё (Рэч.).

□ саўгас «Падале́ссе» Рэч.

плавы́ Азёры, багатыя рыбай, пакрытыя зыбкім і непраходным дзірвановым зараснікам (Віц. Нік. 1895); зыбкае балота (Слаўг.).

сплаў

1. Багністае, зыбкае балота (Палессе Талст.).

2. Смецце, ламачча на беразе ракі пасля разводдзя (Рэч.).

хлёхаць Вадкая багна (Слаўг.). Тое ж хліхаці́нне, хліхаццё (Слаўг.).

□ ур. Хлёхаць (балота) каля в. Бахань Слаўг.

алёс

1. Мокрае месца; торф, тарфяное балота, дрыгва, зыбіна (БРС).

2. Забалочаны альховы лес (Віц. Рам. Мат., Касп., Маг. губ. вед. 1854, л. 1, Пар., Рэч., Слаўг., Стол.). Тое ж вольс (Слаўг.).

3. Нізкі, мокры луг; лясное балота, дзе расце трава (Бых. Рам. 1911, Кузн. Касп., Слаўг.).

4. Альховы лес, алешнік (Рэч.).

□ ур. Кру́глы алёс (балота) Віц. (Рам. Мат.), ур. Алёс (мокры луг) каля в. Кліны Слаўг.

бало́ціна Забалочанае месца; асобнае невялікае і вельмі гразкае балота сярод лесу або поля (Палессе Талст., Сміл. Шат.).

вальса́ Тарфяное балота; забалочаны луг, часам з вольхамі (Слаўг.).

□ ур. Вальса (забалочаны луг) каля в. Віравая Слаўг.

злом Зламанае ў навальніцу дрэва; паламаны бурай лес (Слаўг.).

□ ур. Злом (балота) каля в. Пасека Ст.-дар.

кілі́ш Малы кар'ер, дзе ўручную нарыхтоўваюць торф на паліва (Шчуч.).

□ ур. Кілішы́ (балота) каля в. Юшкі Шчуч.