испестрённый

1. спярэ́шчаны, страка́ты (ад чаго), рабы́ (ад чаго);

2. усы́паны, ушпіля́ны;

3. упрыго́жаны; см. испестри́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kúnterbunt

1.

a страка́ты, бязла́дны

2.

adv як папа́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Панчо́вы ’стракаты’ (Сцяшк. Сл.). З польск. ponczowy ’пуншавы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ске́пнік ‘грыб лось (пеўнік стракаты), Sarcodon imbricatus (Fr.) Karst.’ (Касп.). Відаць, да скяпаць, ске́пка (гл.), таму што грыб мае «пашчапаную» калючую паверхню. Параўн. яго навуковую назву вожычнік стракаты, а таксама іншыя народныя назвы: скепанка, ёршык, вожык, сямірога (Сярж.–Яшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

melíert

a зме́шаны, страка́ты

grau ~es Haar — валасы́ з сівізно́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

страка́ціць, ‑качу, ‑каціш, ‑каціць; незак., што.

1. Рабіць стракатым, надаваць стракаты выгляд. Скрозь лісце бярозы, пад якой сядзела Зоя, прасочвалася мяккае святло і стракаціла зямлю, лаўку, Зоіны рукі, сукенку. Пальчэўскі.

2. перан. Устаўляючы, уводзячы што‑н. у вялікай колькасці, рабіць неаднародным па саставу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Лашаві́к, лошовік ’грыб пеўнік стракаты, Sarcodon imbricatum’ (ТС). Да лоша, лось (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

variegated [ˈveərɪgeɪtɪd] adj.

1. рознакаляро́вы; страка́ты; пярэ́сты;

variegated leaves паласа́тае лі́сце

2. разнаста́йны;

a variegated career кар’е́ра з ча́стаю пераме́наю абста́він, пра́цы і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пеўнік (грыбы) 4/50; 8/427

- » - стракаты 4/48—49 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Падла́совік ’пеўнік стракаты (грыб)’ (Сл. ПЗБ). Да падласы з суф. ‑овік па бура-жоўтаму колеру грыба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)