obrachować

obrachowa|ć

зак.

1. падлічыць; разлічыць, палічыць;

2. перан. разлічыць; узважыць; абдумаць;

wszystko sobie ~ł — ён усё узважыў (абдумаў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыпіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.

1. Напісаць у дадатак да ўжо напісанага. Прыёмшчык у Максімавым лісце прыпісаў Тодарава прозвішча... Чорны. // Дадаць да якога‑н. афіцыйнага дакумента фальшывыя звесткі з якой‑н. карыслівай мэтай. Прыпісаць працэнты выканання плана. □ — Можа б калі і прыпісаў які працадзень, прыкладна, тваёй [Аўдулі] ці другому каму, дык, думаеш, можна? Ермаловіч.

2. Запісаўшы, унёсшы ў спіс, прылічыць, аднесці куды‑н., да чаго‑н. Да свайго надзелу прыпісаў Пракопавай [зямлі] больш як паўдзесяціны, і зямлі не абы-якой. Мележ. Потым князь забраў Данілу, Прыпісаў яго ў свой дом. Колас.

3. каму-чаму. Палічыць уласцівым каму‑н., зробленым кім‑н. «Навошта такі шум? Яшчэ, чаго добрага, усе дасягненні прыпішуць мне аднаму... А што пасля?» — з трывогай думаў.. [Анатоль]. Ваданосаў. [Марына:] — Калі я тых кароў баялася, як чарцей лазатых? Гэта ён сам, мабыць, баіцца, дык от і мне прыпісаў. Сабаленка. // Вытлумачыць што‑н. чым‑н., палічыць вынікам чаго‑н. Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.

4. Назначыць хвораму якое‑н. лячэнне; прапісаць. Рыгору Лявонавічу прыпісалі мікстуру і забаранілі размаўляць цэлы месяц. Пянкрат. Доктар прыпісаў .. [хворай] сонца, белы хлеб, малако і гародніну. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабро́ ср.

1. мн. рэ́бры анат. ребро́;

2. мат. ребро́;

палічы́ць (пералічы́ць) рэ́бры — (каму) пересчита́ть рёбра (кому);

адны́ рэ́бры — ко́жа да ко́сти;

за маё дабро́ ды мне ў р.погов. за моё добро́ да мне в ребро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пералі́чваць, пералічы́ць

1. (усё) zählen vt, ufzählen vt; ine Bestndaufnahme mchen (in D) (фонды і г. д.);

2. (палічыць яшчэ раз) neu [nchmals] zählen, nchrechnen vt, hrrechnen vt;

3. (падаць у другіх велічынях) mrechnen vt;

4. фін transfereren vt, übertrgen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приня́ть сов.

1. прыня́ць; (взять) узя́ць; (посчитать) палічы́ць;

2. (встретить) сустрэ́ць; узя́ць;

3. (приобрести какой-л. вид, свойство) набы́ць; (стать) стаць;

4. (убрать) прост. прыня́ць, прыбра́ць, забра́ць; см. принима́ть;

прими́ впра́во вазьмі́ (прымі́) упра́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уяві́ць

1. (у думках скласці вобраз) sich (D) etw. vrstellen, sich (D) etw. verggenwärtigen;

2. (палічыць, дапусціць) sich (D) etw. vrstellen, sich (D) inen Begrff mchen (von D);

не́льга сабе́ уяві́ць es ist nvorstellbar;

3. (выдумаць) sich (D) etw. inbilden; usdenken* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

предположи́ть сов. дапусці́ць; (подумать) паду́маць; (счесть) палічы́ць; (сделать, высказать догадку, предположение) зрабі́ць (вы́казаць) здага́дку (меркава́нне);

предполо́жим, что ты прав дапу́сцім, што пра́ўда твая́;

врач предположи́л у ребёнка скарлати́ну ура́ч вы́казаў меркава́нне (палічы́ў), што ў дзіця́ці шкарляты́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bajka

bajk|a

ж.

1. байка;

2. казка;

jak z ~i — казачны; казачнай прыгажосці; як у казцы;

~i dla dzieci — дзіцячыя казкі;

włożyć między ~i — палічыць выдумкай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

1. Унесці сябе ў які‑н. спіс. Запісацца на прыём да ўрача. // Уступіць куды‑н., уключыцца ў лік каго‑н. Запісацца ў калгас. □ Нястомная і няўрымслівая Каця запісалася ва ўсе гурткі і ўсюды паспявала. Шамякін. // Разм. Палічыць сябе кім‑н., прылічыць сябе да каго‑н. Былы панскі лёкай Мацвей Цюхна з аканомам Падвысоцкім запісаліся ў мяцежнікі. Якімовіч.

2. з кім і без дап. Разм. Аформіць дакументы аб уступленні ў шлюб. У Тэклі сын з дачкой суседкі пакахаўся і неўзабаве запісаўся. Корбан.

3. Аказацца запісаным, улічаным. — А вяровак я паўю. Прыйду ды наўю. Можа і мне, старому, які дзень запішацца. Сабаленка.

4. Захапіўшыся пісаннем, забыцца на час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапуска́ць, дапусці́ць

1. (даць дазвол) zlassen* vt; den Ztritt gesttten; gesttten vt;

2. (палічыць за магчымае) nnehmen* vt; zgeben* vt; für möglich hlten*;

3. (прыладзіць, падагнаць) npassen vt, inpassen vt; ncharbeiten vt;

дапуска́ць памы́лку inen Fhler mchen;

дапу́сцім, што… ngenommen, dass…;

гэ́тага не́льга дапуска́ць das kann [darf] man nicht zlassen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)