1. стро́йны; шчу́плы; хударля́вы; згра́бны, get slim худзе́ць
2. малы́, сла́бы;
slim hope мала́я надзе́я
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Пату́ха, ст.-бел.потуха ’надзея’ (пач. XVII ст.) запазычана са ст.-польск.potucha ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 134). Параўн. таксама роднаснае польск.otucha ’бадзёрасць’, чэш.tušiti ’прадчуваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ілю́зія
(лац. illusio = падман)
1) скажонае ўспрыманне рэчаіснасці, прыняцце ўяўнага за сапраўднае (напр. і. цішыні, зрокавая і.);
2) перан.надзея, якой не суджана збыцца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Зняна́цку ’раптоўна’. Рус.бранск.изненачку. Укр.знена́цька, польск.znienacka, чэш.znenadaja, znenadajky ’нечакана’, славац.znenazdajky ’зразу’, славен.iznenâda, iznenâde, серб.-харв.и̏зненāтке̄, и̏зненāда, изнѐнањено ’нечакана’, балг.изнена̀да ’нечаканая падзея, пачуццё’, макед.изненада ’тс’. Паводле Мартынава–Міхневіча (Маладосць, 1970, 3, 145), Брукнера (665), бел. (і ўкр.) з польск., дзе на месцы *dě‑ (параўн. надзея) фанетычна выступае с. Не выключана і запазычанне ў польск. з укр., бел.Прасл.дыял.jьz‑ne‑na‑dě‑j‑ьk‑y (аддзеяслоўны назоўнік *naděja > nadějьka, гл. надзея).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ту́хнуць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; тух, ту́хла; незак.
1. Пераставаць гарэць, свяціць; гаснуць.
Агонь тухне.
Свечка тухне.
2.перан. Слабець, памяншацца.
Надзея тухне.
|| зак.пату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; пату́х, -хла, ату́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; ату́х, -хла істу́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; стух, -хла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цяплі́цца (schwach) brénnen* vi, léuchten vi; glímmen* vi (тлець);
яшчэ́ це́пліцца надзе́я es ist noch ein Fúnken Hóffnung vorhánden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
те́плитьсянесов.
1.(гореть) гарэ́ць;
2.перен. тлець;
в нём ещё те́плится наде́жда у ім яшчэ́ тле́е надзе́я (спадзява́нне).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
склада́нчык, ‑а, м.
Разм. Складаны нож. Ножык-складанчык. □ Такога павароту Шура не чакаў, паспешліва вылажыў на дол ножык-складанчык, абоймы з патронамі, лімонку.Навуменка.[Тонік:] — У мяне аставалася толькі адна надзея: выменяць дзягу на свой стары складанчык.Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мільгану́ць erschéinen* (s); áuftauchen vi (s); vorbéihuschen vi (s) (прамільгнуць); áufblitzen vi, áufleuchten vi (праагонь);
мільгану́ла надзе́я ein Hóffnungsstrahl léuchtete auf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)