Адчуць радасць, задавальненне. Рука ў хлопца мазолістая, працавітая, сціснуў ён бацькаву так, што Іван Васільевіч, сам чалавек дужы, не беларучка, парадаваўся яго сіле.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Плечаве́нь ’дужы, з шырокімі плячамі мужчына’. Ад плячо/плечы (гл.) і суф. ‑ав‑ень (Сцяцко, Афікс. наз., 143).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пакла́дзісты, ‑ая, ‑ае.
Уступлівы, згаворлівы, мяккі па характару. Па-ранейшаму.. [Сакалдынскі] яшчэ дужы, з жылістымі рукамі, з добрымі адкрытымі вачамі. Усюды свойскі, пакладзісты. Трэба каго выручыць — ніколі не разводзіць рукамі.Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маца́к ’велікоднае яйка з моцнай шкарлупінай’, ’моцны, дужы чалавек’ (Янк. 1, ТСБМ, Сцяшк., Шат., Мат. Гом., Ян.), драг.моцу́к, моцю́к ’моцнае яйка’ (КЭС, З нар. сл.), шчуч.мацачок (Сцяшк. Сл.), мацак ’моцны тытунь або напітак’ (ТСБМ). Укр.моца́к ’дужы чалавек’, ’моцнае яйка’. Утвораны ад моц (гл.) пры дапамозе суф. ‑ак (Сцяцко, Афікс. наз., 146) першапачаткова са значэннем ’характарыстыка асобы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сі́льны ‘дужы, моцны’ (Др.-Падб.), ‘моцны’, ‘пранізлівы’, ‘урадлівы’ (чэрв., лід., карэліц., Сл. ПЗБ), сі́лный ‘дужы, моцны’ (Бяльк.), ‘ураджайны’ (ТС), сэ́лны ‘тс’ (брэсц., Нар. лекс.), сі́льна, сі́лка, сі́нна ‘надта, вельмі’ (Сл. ПЗБ, ТС, Ян.; калінк., З нар. сл.), параўн. укр.си́льний, рус.си́льный, польск.silny, серб.-харв.си̑лан і г. д. Да сіла (гл.), у тым ліку ‘мноства, вялікая колькасць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stalwart[ˈstɔ:lwət]adj.
1.fml мо́цны, ду́жы, мажны́
2. му́жны, сто́йкі, рашу́чы;
a stalwart will непахі́сная во́ля;
a stalwart knight адва́жны ры́цар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
virile
[ˈvɪrəl]
adj.
1) узмужне́лы; мужчы́нскі
2) му́жны, мо́цны, ду́жы
3) я́ры, пладаві́ты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)