indulge

[ɪnˈdʌldʒ]

1.

v.t.

1) дазваля́ць сабе́ прые́мнасьць

2) патура́ць, пабла́жліва ста́віцца да каго́-чаго́

3)

а) дава́ць во́лю (сваі́м жада́ньням)

б) хава́ць, пе́сьціць у сэ́рцы (надзе́ю)

2.

v.i.

1) аддава́цца сваі́м прые́мнасьцям

2) дазваля́ць сабе́

He indulges in tobacco — Ён ку́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prevent [prɪˈvent] v.

1. папярэ́джваць, прадухіля́ць;

prevent crime папярэ́джваць злачы́ннасць;

prevent an accident прадухілі́ць няшча́сны вы́падак

2. (from) заміна́ць, перашкаджа́ць, не дазваля́ць;

The rain prevented us from coming. Дождж перашкодзіў нам прыйсці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hem about, hem around, hem in

а) абкружа́ць з усі́х бако́ў

б) не дазваля́ць вы́йсьці або́ свабо́дна ру́хацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

касава́ць, касую, касуеш, касуе; незак., што.

1. Выкрэсліваць, закрэсліваць. [Сымон] борздзенька перапраўляў тэкст, мяняў словы, выразы, касаваў цэлыя строфы. Колас.

2. Адмяняць, ліквідаваць, спыняць дзеянне чаго‑н. Касаваць пастанову. Касаваць дагавор. Касаваць шлюб. □ — І каб дзядзю Мішу далі права, што дазваляць, а што касаваць, — умяшаўся ў размову Смаляк, — ён зруйнаваў бы ўсе стадыёны і спорт-пляцоўкі. Паслядовіч.

3. Пераглядаць, апратэстоўваць рашэнне суда ў касацыйным парадку.

4. Абл. Рабіць непрыкметным, адсоўваць на задні план. Дзеці — два шустрыя, чарнявыя хлапчукі — напалавіну касавалі бяду. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

indulge [ɪnˈdʌldʒ] v.

1. патура́ць

2. (in) дазваля́ць сабе́, не адмаўля́ць сабе́ (у асалодзе);

Only rarely could he indulge in a glass of wine. Толькі зрэдку ён мог дазволіць сабе выпіць чарку віна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

authorize

[ˈɔӨəraɪz]

v.t.

1) упаўнава́жваць

2) санкцыянава́ць, зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным

3) дава́ць пра́ва; даруча́ць, дапушча́ць; дазваля́ць

4) паруча́цца за каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vergünstigen

vt дазваля́ць (што-н.), дава́ць (і)льго́ту (на што-н.), рабі́ць усту́пку (у чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúbilligen

vt

1) дава́ць зго́ду, дазва́ляць, прызнава́ць

2) (j-m etw.) прысуджа́ць (каму-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

permit​2 [pəˈmɪt] v. fml дазваля́ць;

weather permitting калі́ дазво́ліць надво́р’е;

Dogs are not permitted inside the shop. З сабакамі ўваход у краму забаронены;

The situation permits (of) no delay. Абставіны патрабуюць дзейнічаць тэрмінова.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bewílligen

vt дазваля́ць, дава́ць зго́ду (на што-н.)

die Fórderungen ~ — задаво́ліць патрабава́нні; дава́ць (сро́дкі)

Kredít ~ — даць крэды́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)