indulge [ɪnˈdʌldʒ] v.

1. патура́ць

2. (in) дазваля́ць сабе́, не адмаўля́ць сабе́ (у асалодзе);

Only rarely could he indulge in a glass of wine. Толькі зрэдку ён мог дазволіць сабе выпіць чарку віна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)