zúbilligen

vt

1) дава́ць зго́ду, дазва́ляць, прызнава́ць

2) (j-m etw.) прысуджа́ць (каму-н., што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)