Verbum

indulge

v.t.

1) дазваля́ць сабе́ прые́мнасьць

2) патура́ць, пабла́жліва ста́віцца да каго́-чаго́

3)

а) дава́ць во́лю (сваі́м жада́ньням)

б) хава́ць, пе́сьціць у сэ́рцы (надзе́ю)

v.i.

1) аддава́цца сваі́м прые́мнасьцям

2) дазваля́ць сабе́

He indulges in tobacco — Ён ку́рыць