няўто́льны неутоли́мый;

н. го́лад — неутоли́мый го́лод;

~ная сма́га — неутоли́мая жа́жда;

н. сму́так — неутоли́мая печа́ль;

~ная пра́га ве́даў — неутоли́мая жа́жда зна́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wake1 [weɪk] n. кільва́тар

in the wake (of) па cляда́х; па пя́тах;

Famine followed in the wake of the drought. Засуха выклікала голад.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

голодо́вка

1. (отказ от пищи в знак протеста) галадо́ўка, -кі ж.;

2. (голод) галадо́ўля, -лі ж., го́лад, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

starvation

[stɑ:rˈveɪʃən]

n.

1) галада́ньне n.; галадо́ўля f., го́ладm.

2) галаду́ха f., гало́дны час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Grave tormentum fames

Голад ‒ цяжкая мука.

Голод ‒ тяжёлая мука.

бел. Голад астрэй мечы. Голад лжэць і крадзець. Голад не дзядзіна, з’ясі і крадзенае. Няма горшай балесці, як хочацца есці.

рус. Голод ‒ сварливая кума: грызёт, пока не доймёт. Голод ‒ не сосед: пить-есть просит. Голод ‒ не сосед: от него не уйдёшь. Голод ‒ не угар: от него не переможешься. Брюхо болит, на краюху глядит. Пригонит нужда к поганой луже. Голодный откусил бы и от камня.

фр. Les affres de la faim (Муки голода).

англ. Hunger breaks stone walls (Голод пробивает каменные стены).

нем. Der Hunger ist niemandes Freund (Голод никому не друг).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

накармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Даць дастатковую колькасць ежы; наталіць чый‑н. голад. Накарміць госця. Накарміць каня. Накарміць пірагамі. □ Узяліся меншыя браты абед варыць: зарэзалі вала, разабралі і зварылі. Самі наеліся і брата накармілі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наталі́ць, ‑талю, ‑толіш, ‑толіць; зак., што.

Задаволіць, заспакоіць (патрэбы, жаданні і пад.). Як толькі Чубар наталіў голад, неспадзявана пачаўся бой. Чыгрынаў. Зямля збірала з траў расіны. Хацела прагу наталіць, Не наталіла і прасіла: — Піць! — Піць! Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verdmmen

vt

1) асуджа́ць (zu D – на голад і г.д.)

2) пракліна́ць, кля́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stillen

vt

1) наталя́ць (смагу, голад)

2) кармі́ць грудзьмі́

3) супако́йваць, суніма́ць (боль)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лакота, ст.-бел. лакота ’ласунак’ (1596 г.), рус. алкотаголад’, ц.-слав. алкота, ст.-чэш. lakota ’скупасць, прагнасць да ежы’, ст.-слав. лакота ’прагнасць, скупасць’салькота. Запазычанне са ст.-польск. /а£о/а < сканкрэтызаванае прасл. olkota ’нешта смачнае’ з абстрактнага ’прагнасць, пражэрлівасць’ (Слаўскі, 4, 446).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)