слу́жба ж

1. Díenst m -es; Amt n -es (пасада); Díenststelle f -, -n, Büró n -s, -s (месца службы);

дзяржа́ўная слу́жба Stáatsdienst m -es;

вайско́вая слу́жба Wéhrdienst m, Militärdienst m;

быць на вайско́вай слу́жбе bei der Armée [beim Militär] sein;

прыда́тны да слу́жбы вайск wéhrdiensttauglich, díensttauglich;

узя́ць на слу́жбу ánstellen vt, in Dienst néhmen*; engagíeren [ãgɑ´ʒi:-] vt;

паступі́ць на слу́жбу in (den) Dienst tréten* (да каго-н bei D); éine Stélle ánnehmen* [ántreten*];

быць на слу́жбе im Dienst sein;

не́сці слу́жбу den Dienst verséhen*;

пайсці́ са слу́жбы den Dienst quittíeren; ábdanken vi;

2. (сфера працы, установа):

слу́жба інфарма́цыі Informatiónsdienst m, Informatiónsstelle f;

даро́жная слу́жба Stráßendienst m;

слу́жба забеспячэ́ння вайск Versórgungsdienst m;

слу́жба су́вязі Post- und Férnmeldedienst m; вайск Náchrichtenwesen n -s;

3. царк Góttesdienst m; Mésse f -, -n (у католікаў);

саслужы́ць каму-н слу́жбу j-m (D) éinen Dienst erwéisen* [léisten];

паста́віць што-н на слу́жбу etw. díenstbar máchen, etwas in (den) Dienst stéllen;

паво́дле абавя́зку слу́жбы díenstlich;

◊ я прашу́ цябе́ не ў слу́жбу, а ў дру́жбу! ich bítte dich um éinen Fréundschaftsdienst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гумні́шча

1. Месца, дзе стаяла гумно (Бял. Матэр., Глуск. Янк. II, Мсцісл., Рэч., Сал., Слаўг.). Тое ж гу́мнішча (Жытк., Слаўг.), гунні́шча (р. Пціч Серб. 1915, 8), гуме́ннішча, гумне́чча, гумні́чча, гумні́чышча, падгу́мнічча, гумяннё, падгу́мнішча, падгу́ме́нне (Слаўг.).

2. Вялікае гумно (Мсцісл., Слаўг.).

3. Месца паблізу гумна; пляцоўка перад варотамі гумна (Бял. Матэр., Слаўг., Стаўбц.). Тое ж перадгу́мні́чча, перадгу́ме́нне, гумяннё (Слаўг.).

4. Месца каля гумна і іншых будынкаў, якое парасло травой (Пух. Шат.).

5. Лужок наўкола гумна (Меж. Касп.). Тое ж гуме́нне (Сур. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

або́ра Скацінны двор, даржнік (Нас.); загарадзь для жывёлы (Барыс.); загароджанае месца пры хляве для волынага выпуску кароў, коней, свіней (Кам., Рэч., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

арабі́нніца Месца, багатае дрэвамі рабіны Sorbus (Глуск. Янк. I, 35). Тое ж рабі́наўка, рабі́ннаўка (Слаўг.).

□ ур. Арабінніца каля пас. Янкі Купалы Глуск.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бу́кта Глыбокае вірыстае месца ў рацэ на самым яе павароце, якое крыху ўдаецца ў сушу (Жытк., Мін., Навагр.). Тое ж букота (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

бур'я́н

1. Месца, якое парасло бур'янам, пустазеллем (Слаўг.). Тое ж бурыя́н (Слаўг.), бур'яні́на (Грыг. 1850).

2. Навальніца з вялікім ветрам; бура (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

гаці́шча

1. Балота (Слаўг.).

2. Месца, дзе была гаць (Нас. АУ). Тое ж га́цішча (Слаўг.).

□ ур. Гаці́шча (балота) каля в. Кулікоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

груза́ла Гразкае месца, багністае балота; дрыгва (Іван. ДАБМ). Тое ж грузаві́на́, грузно, грузало, грузата́, гру́зка (Слаўг.), грузата́ (Ветк.), грузле́ (Зах. Палессе Талст.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

загава́ліна Месца кругом хаты на шырыню звісаючай страхі (Слаўг.). Тое ж пры́зба (БРС), загава́льня (Краснап., Мсцісл. Бяльк., Смален. Дабр.), зава́льня (Бял. Матэр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

закусто́ўе Месца за кустамі, па той бок кустоў (Слаўг., Стаўбц. Прышч.). Тое ж закусточча, заку́сці́шча, заку́стычча, закустэ́ічча, заку́сціння, закустэ́іння, заку́сцічча, закустаўё (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)