насцяро́га, ‑і, ДМ ‑розе, ж.

Разм. Тое, што і насцярожанасць. З пільнай і трывожнай насцярогай дырэктар сочыць за кожным рухам рукі Хадаркевіча. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патайні́к, ‑а, м.

Тое, што і тайнік. Дзед Іван узяў .. [партызана] на рукі і аднёс у свіран, дзе пад падлогай быў зроблены спецыяльны патайнік. Зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўвіха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Увіхацца некаторы час. Паўвіхайся з граблямі вакол кожнага куста, дзе косамі паабівалі мужчыны, — рукі, як пры вывіху, заныюць. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпле́чча, ‑а, н.

1. Частка рукі ад локця да кісці. Левае перадплечча.

2. Частка пярэдняй нагі пазваночных жывёл ад плечавога сустава да лапы (капыта).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дару́нак, ‑нка, м.

Разм. Тое, што і дар (у 1 знач.); падарунак. Дарункі .. [Галі] спадабаліся, але яшчэ больш спадабаліся цёплыя ласкавыя рукі гэтай цёці. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пупы́рыцца, ‑рыцца; незак.

Абл. Пакрывацца пупырышкамі, быць пакрытым пупырышкамі. У жанчыны — перапэцканыя ў кроў рукі, халат, нават нос, а плечы пупырацца «гусінай скурай». Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сураве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Тое, што і суровець. Андрэй глянуў на рукі Вольгі,.. на рухавы твар, які то суравеў, то праясняўся ласкай. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Выкачацца, запэцкацца ў што‑н. Уладзік замахаў рукамі, абсмактаная скарынка выпала з рукі і ўкачалася ў сянную пацяруху. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчаравацца, разуверыцца, зняверыцца, страціць веру; апячыся (перан.) □ апусціць рукі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

opadać

opada|ć

незак. ападаць, спадаць;

~ć z sił — слабець;

ręce ~ją — рукі апускаюцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)