насцяро́га, ‑і, ДМ ‑розе, ж.
Разм. Тое, што і насцярожанасць. З пільнай і трывожнай насцярогай дырэктар сочыць за кожным рухам рукі Хадаркевіча. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)