паці́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. Пасунуцца, даючы месца каму‑н.; пацясніцца. Хлопцы паціснуліся, далі месца. Я прысеў, але піць не стаў, хоць мяне і прымушалі. Асіпенка. Практыканты паціснуліся, і Шыковіч сеў за шырмай. Шамякін. // Пасунуцца, наблізіцца да каго‑н. або адзін да аднаго. Дзяўчынкі пераглянуліся і паціснуліся боязна адна да аднае. Дуброўскі. // Пажыць у цеснаце, пацясніцца.

2. Пайсці куды‑н., да чаго‑н., ціснучыся, пераадольваючы перашкоды. З чамаданам у руках паціснуўся .. [Лабановіч] на станцыю ў густым патоку людскога тлуму. Колас. Леапольд Гушка пазнаў голас Паўла Няміры і ўбачыў, як ён паціснуўся праз натоўп да эстрады. Чорны.

3. Разм. Пабыць некаторы час у цеснаце. [Дзямід Сыч:] — Мы тут вырашылі клуба ў новым годзе не ставіць.. Паціснемся яшчэ год-два ў хаце-чытальні. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спад, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне і стан паводле дзеясл. спадаць — спасці (у 2, 3 знач.); паніжэнне ўзроўню, сілы, аб’ёму і пад. чаго‑н. Пераважная большасць апавяданняў Коласа напісана ў гады спаду рэвалюцыйнай хвалі. Навуменка. Так, усё ў жыцці мае ўздым і спад, пачатак і канец. Мележ. Жанчыны падхапілі песню .. з узлётамі і спадамі да шэпту. Грахоўскі.

2. Пакаты схіл, спуск з гары, абрыў. Вось і бераг... Жоўты спад і круча. Прад вач[амі] — імклівыя стрыжы. Кірэенка. // Месца, дзе пачынаецца схіл. Толькі ж вельмі пятляе Выстранка, нібы мітусіцца, у хваляванні шукаючы спаду. Брыль.

•••

На спад (ісці, пайсці, хіліцца і пад.) — змяншацца (па сіле, колькасці і пад.).

На спадзе чаго — на схіле, у канцы. Сяргей любіў гэтыя пагодныя, на спадзе лета, дні. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увільну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. Спрытна ўхіліцца ад сустрэчы, сутычкі з кім‑, чым‑н.; лоўка павярнуўшыся, пазбегнуць чаго‑н. Увільнуць ад удару. □ — Я ўжо іду, — і бег [Федзька] дахаты, азіраючыся на бацьку, каб увільнуць, калі той захоча аперазаць. Арабей. // Непрыкметна пайсці, паехаць, скрыцца ад каго‑н. На агароджапай канатамі арэне рысоўка не паможа, бо там няма куды увільнуць, няма кім засланіцца. Карпюк.

2. перан.; ад чаго. Ухіліцца ад чаго‑н., карыстаючыся рознымі хітрыкамі; выкруціцца. Увільнуць ад цяжкай працы. Увільнуць ад прамога адказу. □ Калі ўзяць, дык — [кулак] надта хітры, Калі даць, дык — «носік вытры». Увільне не сяк, дык так, Бо нашто ж бы быў кулак? Крапіва. Калі раней [Валодзя] толькі і думаў, як увільнуць ад работы, дык цяпер ніколі не адстае ад астатніх. Рунец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́жкасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць цяжкага. Сталы наўкруг, Застаўленыя шчыльна, Згіналіся пад цяжкасцю дароў. Броўка.

2. звычайна мн. (ця́жкасці, ‑ей). Тое, што замінае, перашкаджае ў дасягненні мэты, патрабуе вялікіх намаганняў і сіл; перашкоды, складанасці. Лодку перацягнулі цераз дарогу каля моста без асаблівай цяжкасці. Брыль. [Сакратар райкома], не спяшаючыся, пачаў .. [Зіне] расказваць пра цяжкасці, якія яе сустрэнуць на будоўлі, пра тое, што там яшчэ голае месца і рабіць прыйдзецца ўсё сваімі рукамі. Грахоўскі.

3. Непрыемнае адчуванне чаго‑н. цяжкага (у галаве, грудзях, страўніку). [Костусь] не ведаў, куды яму пайсці цяпер: спаць яму не хацелася. Але ў галаве была цяжкасць ад дзённай утомы. Чорны. // Змрочны, непрыемны настрой, стан. Думы, роздумы, меркаванні і здагадкі адбілі Багдану сон, ахуталі прыкрай цяжкасцю душу. Кулакоўскі.

•••

Без цяжкасці — лёгка, без намаганняў.

З цяжкасцю — з вялікімі намаганнямі, ледзь-ледзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

telewizja

telewizj|a

ж.

1. тэлебачанне;

oglądać ~ę — глядзець тэлевізар;

~a satelitarna — спадарожнікавае тэлебачанне;

~a kablowa — кабельнае тэлебачанне;

2. тэлепраграма;

pójść na ~ę — пайсці паглядзець тэлевізар;

co dziś jest w ~i? — што сёння па тэлевізары?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

räumen

vt

1.

1) прыбіра́ць

2) ачышча́ць, вызваля́ць ме́сца;

etw. beisite ~ адсу́нуць што-н. убо́к

3) эвакуі́раваць, пакіда́ць, вызваля́ць;

aus dem Wege ~ прыбра́ць з даро́гі;

das Schlchtfeld ~ пайсці́ з по́ля бі́твы, адступі́ць

4) марск. тра́ліць

2. vi капа́цца;

in [nter] Paperen ~ капа́цца ў папе́рах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ntreiben

*

1.

vt

1) падганя́ць, прыспе́шваць

2) прыво́дзіць у рух (машыну)

3) заахво́чваць; застаўля́ць; прымуша́ць, падахво́чваць

die Not treibt ihn daz an — патрэ́ба застаўля́е яго́ пайсці́ на гэ́та

4) прыганя́ць, прыно́сіць цячэ́ннем

2.

vi (s)

1) (часцей ngetrieben kmmen*) прыплыва́ць

2) пуска́ць расткі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hmmer

m -s, Hämmer мо́лат, малато́к

nter den ~ brngen* — прадава́ць з малатка́ [аўкцыёну]

nter den ~ kmmen*, dem ~ verfllen*пайсці́ з малатка́, прадава́цца з аўкцыёну

du musst ~ der mboss sein! — прым. ці [або́] пан, ці [або́] прапа́ў

◊ zwschen ~ und mboss sein — быць памі́ж мо́латам і кава́длам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hngehen

* vi (s)

1) ісці́, пайсці́

2) прахо́дзіць (пра час)

3) разм. паме́рці, скана́ць

4)

über etw. (A) ~ — злёгку закрану́ць (што-н.) у размо́ве

j-m ine Grbheit ~ lssen* — сцярпе́ць чыю́-н. гру́басць

das geht so in inem hin — гэ́та бу́дзе вы́рашана [зро́блена] адначасо́ва [мімахо́дзь]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wish1 [wɪʃ] n.

1. жада́нне; пажада́нне;

with best wishes for a happy New Year з найле́пшымі пажада́ннямі на Но́вы год;

Give her my best wishes. Перадай ёй мае найлепшыя пажаданні.

2. во́ля, зага́д;

disobey smb.’s wishes пайсці́ су́праць чыёй-н. во́лі;

do smth. at smb.’s wish рабі́ць што-н. паво́дле зага́ду; выко́нваць чый-н. зага́д

the wish is father to the thought лю́дзі ахво́тна ве́раць таму́, чаму́ хо́чуць ве́рыць;

your wish is my command fml or joc. тваё сло́ва – зако́н для мяне́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)