распе́ў, -пе́ву, м.

1. Працяжны напеў, мелодыя як характэрная рыса спеву.

2. Своеасаблівы прынцып будовы мелодыі, характэрны для старадаўняга царкоўнага спявання.

Р. малітвы.

3. Працяжнае, напеўнае вымаўленне слоў пры чытанні, размове.

Словы ён вымаўляе крыху з распевам.

|| прым. распе́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знамена́тельный

1. знамяна́льны; паказа́льны; характэ́рны;

2. грам. знамяна́льны;

знамена́тельные ча́сти ре́чи знамяна́льныя часці́ны мо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

венерыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Венеры, характэрны для Венеры. Венерыянскі грунт. Венерыянскі ландшафт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шызафрэні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шызафрэніі; характэрны для шызафрэніі, для шызафрэніка. Шызафрэнічныя сімптомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

characteristic​2 [ˌkærəktəˈrɪstɪk] adj. (of) тыпо́вы; характэ́рны, уласці́вы;

with his chara cteristic enthusiasm з уласці́вым яму́ энтузія́змам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнай зоны, характэрны ёй. Занальная доследная станцыя. Занальны турнір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скато́л, ‑у, м.

Спец. Прадукт гніення бялкоў, які знаходзіцца ў кале і падае яму характэрны пах.

[Ад грэч. skatós — кал, бруд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

typical

[ˈtɪpɪkəl]

adj.

тыпо́вы, характэ́рны

a typical Belarusian ornament — тыпо́вы белару́скі арна́мэнт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

штрых, род. штрыха́ м., прям., перен. штрих;

ш. на папе́ры — штрих на бума́ге;

характэ́рны ш. — характе́рный штрих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нялю́дскі, -ая, -ае.

1. Не ўласцівы чалавеку, не характэрны для чалавека.

З лесу даносіўся страшэнны н. крык.

2. Які перавышае чалавечыя магчымасці, сілы, моцны па ступені праяўлення.

Многім давялося перанесці нялюдскія пакуты.

3. Антыгуманны, бесчалавечны; ганебны.

Нялюдская вайна.

4. Дрэнны, кепскі (разм.).

Нялюдская дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)