характэ́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. характэ́рны характэ́рная характэ́рнае характэ́рныя
Р. характэ́рнага характэ́рнай
характэ́рнае		 характэ́рнага характэ́рных
Д. характэ́рнаму характэ́рнай характэ́рнаму характэ́рным
В. характэ́рны (неадуш.)
характэ́рнага (адуш.)		 характэ́рную характэ́рнае характэ́рныя (неадуш.)
характэ́рных (адуш.)
Т. характэ́рным характэ́рнай
характэ́рнаю		 характэ́рным характэ́рнымі
М. характэ́рным характэ́рнай характэ́рным характэ́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

характэ́рны, -ая, -ае.

1. 3 рэзка выяўленымі, своеасаблівымі рысамі.

Х. твар.

2. Уласцівы каму-, чаму-н.

Характэрныя рысы героя рамана.

3. У мастацтве: уласцівы пэўнаму народу, эпосе, грамадскаму асяроддзю.

Характэрныя ролі.

Характэрныя танцы.

|| наз. характэ́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

характэ́рны

1. характе́рный, примеча́тельный;

х. твар — характе́рное (примеча́тельное) лицо́;

2. (отличающий от других) характе́рный, типи́чный, отличи́тельный;

~ная ры́са — характе́рная (отличи́тельная) черта́;

х. факт — характе́рный (типи́чный) факт;

3. характе́рный;

~ная ро́ля — характе́рная роль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

характэ́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адметныя, рэзка выяўленыя, своеасаблівыя рысы. Толькі ад вагранак і электраплавільнай печы далятала характэрнае патрэскванне ды прыглушана гула вентыляцыя. Карпаў. Пан быў вельмі абураны, задрыжаў яго характэрны падбародак. Бядуля.

2. Уласцівы пэўнай асобе, прадмету, з’яве. Характэрнаю рысаю стылю [Бядулі] з’яўляецца спалучэнне бытавізму з паэтычнасцю. Адамовіч. Трэба было ўнесці ў гэтую справу тую наладжанасць, тую празрыстую яснасць, якія былі характэрны для любой справы, за якую б ні браліся бальшавікі. Лынькоў.

3. У мастацтве — уласцівы пэўнаму народу, эпосе, грамадскаму асяроддзю. Характэрныя танцы. Характэрныя ролі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

характэ́рны

1. (выразны) charáktervoll [kɑ-], áusdrucksvoll;

характэ́рны твар Charákterkopf m -(e)s, -köpfe, ein markánter Kopf;

2. (адметны) charakterístisch [kɑ-], kénnzeichnend, bezéichnend, hervórstechend;

характэ́рны факт éine kénnzeichnende Tátsache

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

характэ́рны

(ад гр. charakter = знак, рыса)

1) які мае рэзка выражаныя асаблівасці;

2) уласцівы толькі дадзенаму прадмету або асобе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псіхалагі́чна-характэ́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псіхалагі́чна-характэ́рны псіхалагі́чна-характэ́рная псіхалагі́чна-характэ́рнае псіхалагі́чна-характэ́рныя
Р. псіхалагі́чна-характэ́рнага псіхалагі́чна-характэ́рнай
псіхалагі́чна-характэ́рнае		 псіхалагі́чна-характэ́рнага псіхалагі́чна-характэ́рных
Д. псіхалагі́чна-характэ́рнаму псіхалагі́чна-характэ́рнай псіхалагі́чна-характэ́рнаму псіхалагі́чна-характэ́рным
В. псіхалагі́чна-характэ́рны (неадуш.)
псіхалагі́чна-характэ́рнага (адуш.)		 псіхалагі́чна-характэ́рную псіхалагі́чна-характэ́рнае псіхалагі́чна-характэ́рныя (неадуш.)
псіхалагі́чна-характэ́рных (адуш.)
Т. псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рнай
псіхалагі́чна-характэ́рнаю		 псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рнымі
М. псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рнай псіхалагі́чна-характэ́рным псіхалагі́чна-характэ́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

характе́рный характэ́рны;

характе́рное лицо́ характэ́рны твар;

характе́рная черта́ характэ́рная ры́са;

характе́рный для се́вера кли́мат характэ́рны для по́ўначы клі́мат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́крык, -у, мн. -і, -аў, м.

Характэрны крык (жывёл, птушак).

П. савы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапі́ты, -ая, -ае.

Характэрны для таго, хто п’е многа спіртных напіткаў.

П. голас. П. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)