характэ́рны

1. (выразны) charáktervoll [kɑ-], áusdrucksvoll;

характэ́рны твар Charákterkopf m -(e)s, -köpfe, ein markánter Kopf;

2. (адметны) charakterístisch [kɑ-], kénnzeichnend, bezéichnend, hervórstechend;

характэ́рны факт éine kénnzeichnende Tátsache

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

характэ́рна прысл. гл. характэрны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

charakterístisch

[ka-]

характэ́рны, тыповы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kénnzeichnend

a характэ́рны, тыпо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

symptomátisch

a сімптаматы́чны, характэ́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterschéidend

a адме́тны, характэ́рны, своеасаблі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

typical

[ˈtɪpɪkəl]

adj.

тыпо́вы, характэ́рны

a typical Belarusian ornament — тыпо́вы белару́скі арна́мэнт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nórdisch

a

1) паўно́чны (характэрны для Поўначы)

2) скандына́ўскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bezéichnend

a характэ́рны, знамяна́льны, паказа́льны

éine ~e Bemérkung — тра́пная заўва́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hallmark

[ˈhɔlmɑ:rk]

n.

1) прабі́рнае кляймо́, про́ба f. (зо́лата, срэ́бра)

2) характэ́рны знак; адзна́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)