Выда́к ’?’. Параўн.: «В игре крамнясь есть фраза: — Нашо каминчики? — Твоим дитям зубы выбываты. — За що? — Що поилы мак и выдак(?)» (Доўнар–Зап., Игры, 204), выда́к ’мак-самасей’ (драг., Нар. лекс.). Гл. віда́к, віду́к ’мак-самасей’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

астына́та

(іт. ostinato = упарты)

муз. меладычная або рытмічная фраза, якая многа разоў запар паўтараецца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

oklepany

збіты, шаблонны;

oklepany frazes — шаблонная (збітая) фраза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slogan, ~u

м. стандартная фраза; лозунг, дэвіз, слоган

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

generality [ˌdʒenəˈræləti] n.

1. агу́льная фра́за, неканкрэ́тнае сцвярджэ́нне

2. the generality fml бо́льшасць, бо́льшая ча́стка;

the generality of voters/scholars бо́льшасць вы́баршчыкаў/вучо́ных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пароль ’сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнання сваіх людзей на вайсковай службе або ў канспіратыўных арганізацыях’ (ТСБМ). З рус. пароль (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое з франц. parole ’слова, гутарка’ < народна-лац. *parábola з грэч. παραβολή ’прытча’ (Фасмер, 3, 208).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

соста́виться сов.

1. скла́сціся;

соста́вилась фра́за скла́лася фра́за;

2. (организоваться) скла́сціся, арганізава́цца;

3. (скопиться) сабра́цца; скла́сціся;

соста́вилась больша́я библиоте́ка сабра́лася вялі́кая бібліятэ́ка;

4. (получиться в итоге) скла́сціся, сабра́цца;

соста́вилась ты́сяча рубле́й скла́лася (сабра́лася) ты́сяча рублёў;

5. (сложиться, возникнуть) скла́сціся;

соста́вилось мне́ние скла́лася ду́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анжамбема́н

(фр. enjambement)

паэтычны прыём, пры якім фраза, пачатая ў адным вершаваным радку, заканчваецца ў наступным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

метафра́за

(ад мета- + фраза)

даслоўная перадача зместу або падрадковы пераклад вершаванага твора, падрадкоўнік для мастацкага перакладу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Прыку́сны ’тонкі, гнуткі, які добра прыстае, пякуча б’е’ (карэліц., Жыв. сл.). Да куса́цца, зваротнага ад куса́ць (гл.) у пераносным значэнні ’моцна пячы, раздражняць скуру’. Да семантыкі параўн. рус. дыял. з далейшым развіццём прику́сина ’дасціпны выраз (слова, фраза і пад.); досціп, востры жарт’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)