даглядзе́ць, -гляджу́, -глядзі́ш, -глядзі́ць; -глядзі́м, -гледзіце́, -глядзя́ць; -глядзі́; зак.

Скончыць прагляд чаго-н.

Д. кінафільм.

|| незак. дагле́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгасці́ць, -гашчу́, -го́сціш, -го́сціць; зак.

1. Правесці ў гасцях некаторы час, гасціць.

Цэлы месяц адгасціў у сяброў.

2. Скончыць гасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адка́шляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Кашляючы, прачысціць горла; скончыць кашляць.

Ён адкашляўся і пачаў гаварыць.

|| незак. адка́шлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ска́нчваць гл. скончыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгамані́ць, -маню́, -мо́ніш, -мо́ніць; зак.

1. Скончыць гамонку, перастаць гаманіць.

Адгаманілі дзядзькі і разышліся.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Усё прайшло, адгаманіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлята́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Скончыць лятаць.

2. што. Прабыць у авіяцыі, у лётным саставе пэўны час.

Пятнаццаць гадоў адлятаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бліску́ча нареч. блестя́ще, с бле́ском; блиста́тельно; ослепи́тельно;

б. ско́нчыць інстыту́т — блестя́ще зако́нчить институ́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлапаце́ць

скончыць удараць па паверхні, ствараючы аднастайныя прыглушаныя гукі, шалясцець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлапачу́ адлапаці́м
2-я ас. адлапаці́ш адлапаціце́
3-я ас. адлапаці́ць адлапаця́ць
Прошлы час
м. адлапаце́ў адлапаце́лі
ж. адлапаце́ла
н. адлапаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адлапаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмітынгава́ць

скончыць мітынгаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмітынгу́ю адмітынгу́ем
2-я ас. адмітынгу́еш адмітынгу́еце
3-я ас. адмітынгу́е адмітынгу́юць
Прошлы час
м. адмітынгава́ў адмітынгава́лі
ж. адмітынгава́ла
н. адмітынгава́ла
Загадны лад
2-я ас. адмітынгу́й адмітынгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмітынгава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсмуткава́ць

скончыць, перастаць гараваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсмутку́ю адсмутку́ем
2-я ас. адсмутку́еш адсмутку́еце
3-я ас. адсмутку́е адсмутку́юць
Прошлы час
м. адсмуткава́ў адсмуткава́лі
ж. адсмуткава́ла
н. адсмуткава́ла
Загадны лад
2-я ас. адсмутку́й адсмутку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адсмуткава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)