адсмуткава́ць
‘скончыць, перастаць гараваць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адсмутку́ю | адсмутку́ем | |
| адсмутку́еш | адсмутку́еце | |
| адсмутку́е | адсмутку́юць | |
| Прошлы час | ||
| адсмуткава́ў | адсмуткава́лі | |
| адсмуткава́ла | ||
| адсмуткава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| адсмутку́й | адсмутку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адсмуткава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)