адмітынгава́ць

‘скончыць мітынгаваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмітынгу́ю адмітынгу́ем
2-я ас. адмітынгу́еш адмітынгу́еце
3-я ас. адмітынгу́е адмітынгу́юць
Прошлы час
м. адмітынгава́ў адмітынгава́лі
ж. адмітынгава́ла
н. адмітынгава́ла
Загадны лад
2-я ас. адмітынгу́й адмітынгу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмітынгава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)