пасты́ліць

‘рабіцца абрыдлым; выклікаць у каго-небудзь непрыхільнасць да каго-небудзь (мачаха пасынка пастыліць бацьку)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пасты́лю пасты́лім
2-я ас. пасты́ліш пасты́ліце
3-я ас. пасты́ліць пасты́ляць
Прошлы час
м. пасты́ліў пасты́лілі
ж. пасты́ліла
н. пасты́ліла
Дзеепрыслоўе
цяп. час пасты́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рахма́нець, -ею, -ееш, -ее; незак.

1. Рабіцца ручным, свойскім (пра жывёлу).

2. Станавіцца лагодным, ціхім, пакорлівым (пра чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трухле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца трухлявым.

Бярвенне трухлее.

|| наз. трухле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плотне́ть несов.

1. (становиться более плотным) шчыльне́ць;

2. (крепнуть) мацне́ць; (становиться массивным) таўсце́ць, рабі́цца больш дзябёлым, рабі́цца больш гру́бым; (густеть) рабі́цца больш ча́стым (больш густы́м), гусце́ць; (твердеть) цвярдзе́ць, рабі́цца больш тугі́м (цвёрдым);

3. (о человеке — полнеть) мажне́ць; рабі́цца больш дзябёлым; рабі́цца больш каржакава́тым; (толстеть) таўсце́ць; см. пло́тный.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скра́двацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; незак.

Рабіцца менш выразным, непрыкметным.

Пры цьмяным святле скрадваюцца недахопы рамонту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца смелым, смялейшым, рашучым.

|| зак. асмяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пасмяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадзяне́ць, ‑ее; незак.

Рабіцца вадзяністым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламу́ціцца, ‑ціцца; незак.

Рабіцца каламутным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзічэ́ць

1. (рабіцца дзікім) verwíldern vi (s);

2. (рабіцца нелюдзімым) ménschenscheu wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак. (разм.).

1. Адчуваць агіду да каго-, чаго-н.; брыдзіцца.

Г. жаб.

2. Рабіцца брудным, забруджвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)