пасты́ліць
‘рабіцца абрыдлым; выклікаць у каго-небудзь непрыхільнасць да каго-небудзь (мачаха пасынка пастыліць бацьку)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пасты́лю | пасты́лім | |
| пасты́ліш | пасты́ліце | |
| пасты́ліць | пасты́ляць | |
| Прошлы час | ||
| пасты́ліў | пасты́лілі | |
| пасты́ліла | ||
| пасты́ліла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| пасты́лячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)