Serva me, servabo te

Выручы мяне, выручу цябе.

Выручи меня, выручу тебя.

бел. Паслуга за паслугу. Пацалуй мяне сёння, а я цябе заўтра пацалую. Хвалі мяне, а я ‒ цябе.

рус. Ты ‒ мне, я ‒ тебе. Послужи на меня, а я на тебя. Поцелуй меня сегодня, а я тебя завтра.

фр. Donnant donnant (Дающий ‒ дающему). Aujourd’hui à moi demain à toi (Сегодня мне, завтра ‒ тебе).

англ. Roll my log and I’ll roll yours (Покати моё бревно, а я твоё).

нем. Eine Hand wäscht die andere (Одна рука моет другую руку).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

office

[ˈɑ:fəs]

n.

1) канцыля́рыя f., бюро́ n.; канто́ра f.

2) кабінэ́т, о́фіс -а m.

doctor’s office — кабінэ́т ле́кара

post office — по́шта

inquiry office — бюро́ даве́дак

a ticket office — про́даж біле́таў, біле́тная ка́са

3) паса́да f.; пост паста́ m.

the highest public office — найвышэ́йшая дзяржа́ўная паса́да

4) зада́ньне n., абавя́зак -ку m.

A teacher’s office is teaching — Зада́ньне наста́ўніка — вучы́ць

5) паслу́га f.

а) good office — ве́тлівасьць f.; паслу́га f.

б) ill office — блага́я паслу́га; варо́жасьць f.

6) царко́ўная слу́жба

the communion office — абра́д прычашчэ́ньня

last offices — пахава́льны абра́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сябро́ўскі fréundschaftlich, Fréundes-, Fréundschafts-;

сябро́ўскі шарж fréundschaftliche Karikatúr;

сябро́ўская паслу́га Fréundschaftsdienst m -es, -e;

сябро́ўскія адно́сіны [стасу́нкі] fréundschaftliche Bezíehungen [Verbíndungen];

сябро́ўская сустрэ́ча спарт. Fréundschaftsspiel n -(e)s;

мець сябро́ўскія пачу́цці да каго-н. für j-n fréundschaftliche Gefühle hégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

favour​1 [ˈfeɪvə] n.

1. прыхі́льнасць

2. паслу́га;

Do me a favour. Зрабіце мне ласку;

Can I ask a favour of you? У мяне да вас просьба;

in favour (of) за, у абаро́ну; на кары́сць;

Are you in favour of our new plan? Вы за наш новы план?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dobrodziejstwo

dobrodziejstw|o

н. дабрадзейства; паслуга; дапамога;

wyświadczyć ~o — аказаць дабрадзейства; зрабіць добры учынак;

z ~em inwentarza жарт. з усімі наступствамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

accommodation

[ə,kɑ:məˈdeɪʃən]

n.

1) паме́шканьне і (ча́сам) сталава́ньне

2) дапамо́га; паслу́га; выго́да f

3) прыстасава́ньне n.

The accommodation of our desires to a smaller income took some time — Прыстасава́ньне на́шых жада́ньняў да ме́ншых прыбы́ткаў заняло́ пэ́ўны час

4) узгадне́ньне, пагадне́ньне n.; кампрамі́с -у m.

The bankrupt and the men to whom he owed money arranged an accommodation — Банкру́т і лю́дзі, каму́ ён быў ві́нен гро́шы, дайшлі́ да пагадне́ньня

5) паслу́га f.

6) пазы́ка f.

7) Physiol. прыстасава́насьць f. (напр. во́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gefállen

I

m -s, - паслу́га, ла́ска

j-m éinen ~ tun* — зрабі́ць ла́ску [паслу́гу] каму́-н.

II

n -s здавальне́нне

an etw. (D) ~ fínden* — мець здавальне́нне ў чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

услуже́ние ср.

1. уст. (служба) паслу́гі, -лу́г, ед. паслу́га, -гі ж.;

идти́ в услуже́ние ісці́ служы́ць;

находи́ться в услуже́нии а) служы́ць, быць слуго́й (служа́нкай); б) перен. быць на паслу́гах;

2. ирон. (угождение) дагаджа́нне, -ння ср., слугава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слуга́ ‘чалавек для асабістых паслуг, прыслужнік’ (ТСБМ, Ласт., Шат., Сцяшк., Жд. 1, 2, Нар. сл.), слу́га ‘пашана, якую выказваюць дзеці ручкай старэйшым’ (Нас.), сюды ж слугава́ць ‘прыслужваць’ (ТСБМ). Укр., рус. слуга́, стараж.-рус. слуга, польск. sługa, чэш., славац. sluha, серб.-харв. слу́га, славен. slúga, балг. слуга́, макед. слуга, ст.-слав. слоуга. Прасл. *sluga. Роднасныя ў балтыйскіх і кельцкіх мовах: літ. slaugýti, slaugaũ ‘падтрымліваць, дапамагаць’, slaugà ‘паслуга; слуга’, ірл. slúag ‘атрад’, teglach (< *tegoslougo‑) ‘дамачадцы’ і інш.; гл. Траўтман, 269; Буга, РФВ, 66, 248 і наст.; Махэк₂, 557; Фасмер, 3, 676 з аглядам літ-ры. З прычыны ізаляванасці слова ў славянскіх мовах і няяснасці словаўтварэння (практычнай адсутнасці суф. ‑г(а)) шэраг этымолагаў (Шахматаў, AfslPh, 33, 92; Файст, WuS, 6, 45, Мікала, РФВ, 48, 273) лічаць слова запазычаннем з кельцкай. Катэгарычна супраць Фасмер (там жа), Лер–Сплавінскі (RS, 18, 6). Слаўскі (SP, 1, 60) следам за Вондракам (Vergl. gr., 1, 400) бачыць тут стары і.-е. суфікс ‑a, які ўтвараў nomina agentis. Што датычыцца кораня слова, то на славянскай глебе яго звязвалі з *slū‑ (гл. слынуць), гл. Міклашыч (308), але наяўнасць групы sl‑ у літоўскай і кельцкай паралелях сведчыць аб немагчымасці гэтай роднасці, гл. Фасмер, там жа. Борысь (560) рэканструюе семантыку і.-е. дыял. (балтаславянскае і кельцкае) *slau̯gā ‘дружына (воінаў)’ > ‘дапамога, паслуга’ > ‘той, хто дапамагае, робіць паслугі’. Бязлай (3, 266–267) узводзіць да і.-е. *slou̯gā ‘дапамога, служба’. Ад слуга ўтвораны дзеяслоў служы́ць ‘працаваць па найме ў сферы разумовай або фізічнай працы, звязанай не з вытворчасцю, а з абслугоўваннем каго-небудзь, чаго-небудзь’, ‘выконваць воінскія абавязкі’, ‘выконваць абавязкі слугі, прыслугі’, ‘выконваць якія-небудзь абавязкі ў адносінах да каго-небудзь; выконваць чыю-небудзь волю’; прасл. *služiti; гл. Борысь, там жа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

любе́зность ж.

1. (свойство) ласка́васць, -ці ж., ве́тлівасць, -ці ж., прыя́знасць, -ці ж.;

2. (комплимент) кампліме́нт, -та м., мі́лая рэч;

говори́ть любе́зности гавары́ць кампліме́нты (мі́лыя рэ́чы);

3. (одолжение) ла́ска, -кі ж.; (услуга) паслу́га, -гі ж.;

оказа́ть любе́зность зрабі́ць ла́ску;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)