дыскамеду́зы

(н.-лац. discomedusae)

атрад марскіх кішачнаполасцевых жывёл класа сцыфоідных; у некаторых відаў паліпоіднае пакаленне страчана.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

двухжы́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з дзвюх звітых жыл, ніцей. Двухжыльны провад.

2. Разм. Вынослівы, моцны, дужы. Працаваў .. [Аляксей], як двухжыльны, з упартасцю. Карпаў. — Наша пакаленне двухжыльнае, ды усё зможам і зробім вызначанае намі. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Моладзь ’маладое пакаленне’, ’маладыя людзі’, ’маладосць’, моладдзю ’ў маладыя гады’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.). Укр. молодь ’моладзь’. Бел.-укр. ізалекса. На іншай слав. тэрыторыі семантыка адрозніваецца (параўн. Лучыц-Федарэц, Бел.-укр. ізал., 41). Прасл. moldь. Да малады́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пада́нне, ‑я, н.

Вуснае апавяданне, якое жыве ў народзе, у данай мясцовасці і перадаецца з пакалення ў пакаленне. Паданне пра Машэку нясе ў сабе і адну з народных версій пра заснаванне і назву горада Магілёва. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарацы́ста

(ад спора + цыста)

1) стадыя развіцця некаторых аднаклетачных жывёл класа спаравікоў;

2) паразітычнае лічынкавае пакаленне трэматодаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ража́йны ’урадлівы’ (Сцяшк. Сл.). Відаць, па паходжанні звязана з ст.-бел. рожай ’род, племя; пол, від; пакаленне’ (Ст.-бел. лексікон), параўн. рожай чл҃вчей (XV ст., Карскі, 1, 221), што суадносіцца з польск. rodzaj ’тс’. Да род 1, радзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чо́ха, ‑і, ДМ чосе, ж.

Верхняе мужчынскае адзенне каўказцаў, падобнае да чаркескі, але са стаячым каўняром і рукавамі да локця. Сагнуўся нават рог аленя, Дзе чохі доўгія вісяць. Усё сышлося пакаленне Шалеў ў войска выпраўляць. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́дучы künftig, zúkünftig; nächst (наступны);

у бу́дучым го́дзе im nächsten [kómmenden] Jahr;

бу́дучае пакале́нне die zúkünftige [kómmende] Generatión

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

generacja

generacj|a

ж. генерацыя, пакаленне;

konflict dwu ~i — канфлікт двух пакаленняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мла́дший мало́дшы; (только о младшем по возрасту) ме́ншы;

мла́дший брат мало́дшы (ме́ншы) брат;

мла́дший комсоста́в мало́дшы камсаста́ў;

мла́дшее поколе́ние мало́дшае пакале́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)