зрыў, зрыву, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрываць ​1 — сарваць і зрывацца — сарвацца.

2. Няўдача ў чым‑н., правал у якой‑н. справе. Асобныя зрывы ў творчасці беларускіх навелістаў вульгарызатарская крытыка 30‑х гадоў надта перавялічвала. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stroke of bad luck

няўда́ча f., цяжкі́ ўда́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

misadventure

[,mɪsədˈventʃər]

n.

няшча́сны вы́падак; няшча́сьце n., няўда́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паражэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. паражаць — паразіць (у 1 знач.).

2. Поўны разгром праціўніка, пазбаўленне яго баяздольнасці. Паражэнне нямецкіх войск пад Масквой. □ [Шорнер:] Не змог сцярпець я гэта паражэнне — І сам данёс пра наша адступленне. Бачыла. // Няўдача, пройгрыш у чым‑н. Пацярпець паражэнне ў шахматным турніры. □ Кожны адчуваў ва ўчынку Андрэя маральнае паражэнне пана Глюгі і таму цешыўся. Пестрак. // Разгром грамадска-палітычнага руху, няўдача ў палітычнай барацьбе. Паражэнне рэвалюцыі. Паражэнне паўстання.

3. Пашкоджанне, змяненне ў тканцы, органе і пад., выкліканае якой‑н. хваробай. Паражэнне сардэчна-сасудзістай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wysiadka

ж. разм.

1. высадка;

2. перан. няўдача; канец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lemon [ˈlemən] n.

1. лімо́н (дрэва і плод)

2. лімо́нны ко́лер

3. infml дрэнь, барахло́

4. infml права́л, няўда́ча

5. BrE ду́рань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

washout [ˈwɒʃaʊt] n. infml

1. няўда́ча, права́л;

The concert was a washout. Канцэрт праваліўся.

2. няўда́чнік;

He’s a washout. Ён пустое месца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Defeat on defeat discouraged them

Няўда́ча за няўда́чай зьнеахво́чвала іх

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mishap

[ˈmɪshæp]

n.

1) нешчасьлі́вы вы́падак, няўда́ча f.

2) няшча́сьце n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niewypał, ~u

м.

1. асечка;

2. няўдача; фіяска;

niewypał z importem zakończył moją karierę biznesmena — няўдача з імпартам спыніла маю кар’еру ў бізнесе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)