Лухчынка ’далінка’ (Федар., Дад.). Да лагчы́на (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Múlde

f -, -n

1) геафіз. лагчы́на, нізі́на

2) кары́та, жо́лаб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Лахчаві́на, лахчывіна ’лагчына’ (шальч., паст., Сл. паўн.-зах.). Да лагчавіна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Прадо́ліна, продоліна ’доўгая лагчына’ (ТС). Конфікснае ўтварэнне ад дол: пра‑дол‑іна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыту́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца добрым прытулкам; утульны. Пасля ўчарашніх турбот іх «дом» здаваўся такім прытульным, родным, нібы яны тут і нарадзіліся. Маўр. Дарога пайшла з грывы ўніз, бліжэй да Дняпра, і тут вачам адкрылася прытульная і даволі вялікая лагчына. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лужча́віна ’сенажатная лугавіна’ (стол., Яшк.) — кантамінаваная назва з лужа́віна ’лугавіна’ і лагчаі́на ’лагчына’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БАРЫ́ЧНАЕ ПО́ЛЕ,

размеркаванне ціску паветра ў атмасферы Зямлі. Характарызуецца ізабарнымі паверхнямі (умоўныя паверхні з аднолькавым ціскам). Складаецца з барычных сістэм — рухомых абласцей паніжанага і павышанага ціску з замкнёнымі (цыклон, антыцыклон) і незамкнёнымі (лагчына, грэбень, седлавіна) ізабарамі. Неаднароднасць ціску ў барычным полі абумоўлівае сістэму паветр. плыняў, размеркаванне т-ры, воблачнасці, ападкаў і інш. метэарал. Элементаў.

т. 2, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Лахтачы́на ’паніжанае месца’ (слонім., КЭС). Відавочна, лагтачына. Узнікла шляхам кантамінацыі лексем лагчына і лссгачына (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лахча́к ’невялікая лагчына’ (Сл. паўн.-зах.). Утворана ад лажок ’тс’ і суф. -ак. Да лог (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лушчаі́на Лагчына, даліна (Пар.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)