адча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

1. што. Адвязаць прычал.

2. Адплысці ад берага (аб суднах, лодках і пад.). Воддаль, выбраўшы момант, каб не замінаць руху буксіраў, ад берага адчаліў паром з калгасным грузавіком. Ракітны. // перан. Разм. Адправіцца, паехаць куды‑н. [Марынка:] — Ты думаеш, я намерваюся доўга заставацца тут? Заўтра ж адчалю ў Мінск. Хадкевіч. У горадзе Камені жыла .. родная сястра [Басько] — доктар, і ён адчаліў туды, Дзе не так даўно, як было чуць у вёсцы, яны сумесна купілі дом. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

baffle

[ˈbæfəl]

1.

v.t.

1) ста́віць у тупі́к, бянтэ́жыць

This puzzle baffles me — Гэ́тая зага́дка ста́віць мяне́ ў тупі́к

2) заміна́ць, перашкаджа́ць

2.

v.i.

бянтэ́жыцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шко́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Прыносіць шкоду ​1 (у 1 знач.), наносіць урон, страту. [Слаўка:] — Мы павінны прыстасавацца да новых умоў і як мага больш шкодзіць ворагу. Новікаў. Але на практыцы выходзіць, Што і цялятам часта шкодзіць Залішне многа малака. Крапіва. // Перашкаджаць, замінаць. Хацеў садоўнік што-небудзь зманіць, які-небудзь незвычайны камплімент чалавеку сказаць, — не выйшла. Слоў не знайшлося, і шкодзіла пачуццё няёмкасці, якога ён даўно не адчуваў. Лось.

•••

Не шкодзіць (не шкодзіла б) каму з інф. — патрэбна, неабходна; нядрэнна б зрабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашкаджаць, замінаць □ ставіць палкі ў колы, стаяць на дарозе, станавіцца ўпоперак дарогі, падстаўляць ножку, блытацца пад нагамі, круціцца пад нагамі, замінаць пад нагамі, звяздаць па руках і нагах

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

cramp2 [kræmp] v.

1. звя́зваць, абмяжо́ўваць (рух); перашкаджа́ць (развіццю); заміна́ць; звужа́ць, зву́жваць

2. tech. змацо́ўваць скабо́й

cramp someone’s style infml абраза́ць кры́лле; звя́зваць па рука́х і нага́х; перашкаджа́ць каму́-н. по́ўнасцю праяві́ць сябе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

меша́тьсяI несов., разг.

1. (быть помехой) блы́тацца, заміна́ць;

меша́ться под нога́ми блы́тацца пад нага́мі;

2. (вмешиваться) мяша́цца, уме́швацца; (впутываться) ублы́твацца, уме́швацца;

меша́ться в чужи́е дела́ уме́швацца (мяша́цца) у чужы́я спра́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

interfere [ˌɪntəˈfɪə] v.

1. (in) уме́швацца;

She never interferes in other people’s affairs. Яна ніколі не ўмешваецца ў чужыя справы.

2. (with) шко́дзіць, перашкаджа́ць; заміна́ць;

This noise interferes with my work. Гэты шум перашкаджае маёй працы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bar4 [bɑ:] v.

1. зачыня́ць на за́саўку;

bar the door against smb. зачыня́цца ад каго́-н.

2. загаро́джваць, блакі́раваць;

The exits were bar red. Выхады былі блакіраваны.

3. перашкаджа́ць, тармазі́ць (працэс); заміна́ць;

bar progress тармазі́ць прагрэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hndern

vt (an D, bei D, in D) перашкаджа́ць, заміна́ць (каму-н. у чым-н.)

sich nicht durch etw. (A) ~ lssen* — не хаце́ць [не жада́ць] звя́зваць сабе́ чым-н. ру́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

behndern

vt (an D) заміна́ць, перашкаджа́ць (каму-н. у чым-н.)

durch etw. (A) behndert sein [wrden] — 1) мець перашко́ду (у чым-н.); 2) быць заня́тым, не мець ча́су

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)