behíndern
vt (an D) заміна́ць, перашкаджа́ць (каму-н. у чым-н.)
durch etw. (A) behíndert sein [wérden] — 1) мець перашко́ду (у чым-н.); 2) быць заня́тым, не мець ча́су
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)