interfere [ˌɪntəˈfɪə] v.

1. (in) уме́швацца;

She never interferes in other people’s affairs. Яна ніколі не ўмешваецца ў чужыя справы.

2. (with) шко́дзіць, перашкаджа́ць; заміна́ць;

This noise interferes with my work. Гэты шум перашкаджае маёй працы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)