moralny

маральны;

policzek moralny — маральная аплявуха;

wpływ moralny — маральны ўплыў;

kredyt moralny — давер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zasługiwać

незак. na coзаслугоўваць што, быць вартым чаго;

zasługiwać na zaufanie — заслугоўваць давер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cracked

[krækt]

adj.

1) расшчэ́плены, трэ́снуты

2) сі́плы, хрыпа́ты, перары́вісты о́лас)

3) пахі́снуты (даве́р, рэпута́цыя)

4) informal звар’яце́лы, разумо́ва хво́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

faith

[feɪӨ]

n.

1) ве́ра f.; даве́рm.

2) рэлі́гія f.

3) ве́рнасьць, адда́насьць, ляя́льнасьць f.

- in bad faith

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

обману́ть сов. падману́ць, ашука́ць, зве́сці;

обману́ть чьё-л. дове́рие ашука́ць чый-не́будзь даве́р;

обману́ть чьи́-л. наде́жды (ожида́ния) не спра́ўдзіць чыі́х-не́будзь надзе́й (спадзява́нняў);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

belief [bɪˈli:f] n.

1. ве́ра, даве́р; перакана́нне;

hard of belief недаве́рлівы;

light of belief легкаве́рны

2. relig. ве́ра, веравызна́нне;

belief in God ве́ра ў Бо́га;

heathen beliefs язы́чніцкія ве́раванні

beyond belief невераго́дна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

credence [ˈkri:dns] n. fml ве́ра; даве́р, даве́р’е;

a letter of credence рэкамендацы́йнае пісьмо́/рэкамендацы́йны ліст;

find credence карыста́цца даве́рам;

give credence to smb. аказа́ць даве́р’е каму́-н.;

refuse credence адмо́віць у даве́р’і/даве́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Зухва́л ’свавольнік’ (Нас.). Укр. зухва́лець ’тс’, зухва́лий ’свавольны’, польск. zuchwały ’свавольны, смелы’. Верагодна, зухва́лы ’дзёрзкі’, ст.-бел. зуфалы і іншыя з польск. (Булыка, Запазыч., 124). Андзел (Укр. слов’янознавство. З, 113) лічыць, што зуфальство ў Скарыны з чэш. Магчыма. Зухвал утворана шляхам адсячэння суфікса ‑ец/‑ца ці ад прыметніка на бел. глебе (націск!). Польск. zuchwały, zuchwalec, н.-луж. zuchwały, zufały, ст.-чэш. zúfalý, zúfalec ’тс’. Паводле Брукнера (657), польск. з *z‑upwały ’такі, што страціў давер’ (upwę, ufanie), дзе корань *pъw‑ той самы, што ў пэўны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pozyskać

здабыць;

pozyskać zwolenników — здабыць прыхільнікаў;

pozyskać zgodę — атрымаць згоду;

pozyskać zaufanie — заваяваць давер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dependance, dependence

[dɪˈpendəns]

1) (on) зале́жнасьць f.

2) даве́рm.

to put dependence in someone — давяра́ць каму́-н.

3) апо́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)