обману́ть
обману́ть чьё-л. дове́рие ашука́ць чый-не́будзь даве́р;
обману́ть чьи́-л. наде́жды (ожида́ния) не спра́ўдзіць чыі́х-не́будзь надзе́й (спадзява́нняў);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
обману́ть
обману́ть чьё-л. дове́рие ашука́ць чый-не́будзь даве́р;
обману́ть чьи́-л. наде́жды (ожида́ния) не спра́ўдзіць чыі́х-не́будзь надзе́й (спадзява́нняў);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)